Cricketty Rise (Haverton Roads - Browns and Greens) - Moss Icon

Cry along with monsters

Toothed and trying to pull

Your eyes view mine as holes

And blood seeps up where once I was

Sinking, I no longer am

I wake up and cry

No tears for you will come

Just a face distorted with pain

A monstrous face will sink again

Talking about the abuse of

Talking about the abuse of love

Crying along with monsters

Together with monsters

Goodbye

At home with monsters

Goodbye

Along with monsters

Goodbye

Alone with monsters

Goodbye

At home with monsters

Goodbye

Alone with my self

Hello

Alone with my self

Hello

Talking about the abuse of love

I’m alone with my self

Hello

What a surprise

It took a summer that flashed back in my eyes and blinded to show me that

(My image finally lay smooth in the puddle of my selfish tears

I walk away to a living rise and lie flatly on my back

I’m talking with an old friend about vast simplicity but I don’t think he hears

Smile loudly and laugh out broadly, «Styx, my good pal, it’s been a long hike

back.

But I’m here.»)

Huil mee met monsters

Getand en proberen te trekken

Jouw ogen zien de mijne als gaten

En bloed sijpelt omhoog waar ik ooit was

Zinkend, dat ben ik niet meer

Ik word wakker en huil

Er zullen geen tranen voor jou komen

Gewoon een gezicht vervormd door pijn

Een monsterlijk gezicht zakt weer weg

Over misbruik gesproken

Over misbruik van liefde gesproken

Huilen met monsters

Samen met monsters

Tot ziens

Thuis met monsters

Tot ziens

Samen met monsters

Tot ziens

Alleen met monsters

Tot ziens

Thuis met monsters

Tot ziens

Alleen met mezelf

Hallo

Alleen met mezelf

Hallo

Over misbruik van liefde gesproken

Ik ben alleen met mezelf

Hallo

Wat een verrassing

Het duurde een zomer die in mijn ogen flitste en verblindde om me te laten zien dat

(Mijn beeld lag eindelijk glad in de plas van mijn egoïstische tranen

Ik loop weg naar een woonkamer en lig plat op mijn rug

Ik praat met een oude vriend over enorme eenvoud, maar ik denk niet dat hij het hoort

Glimlach luid en lach breed uit, «Styx, mijn goede vriend, het is een lange wandeling geweest

rug.

Maar ik ben hier.")