As Afterwards The Words Still Ring - Moss Icon

the fear is growing there in the candlehouse.

like a spreading serpent,

tentacled and silent.

we hear the speak of the angel as she settles on down to hallowed earth,

saying,

«Begin those labors of contentment and ease.»

as she walks forward, slowly.

or is it the wind?

chiming through the mobile composed of drifted wood?

you ask a question…

collecting shells along the pebbled beach cannot have paved the way for this

afternoon’s fright.

oh no…

although our eyes find acute solitude while affixed on the oyster shell.

the vision all around.

enveloping the shell is indeed a chaotic slaughter of color and black

definition.

there is an explosion,

a crashing rain,

and a collapse of earth.

burning white as sun bleached sand on the eyes of the metallic incense.

the snow is beginning to fall.

many particled and infinite.

the snow is meeting the hardended clay and sand.

many particled and infinite.

in many instants of transformational kissing, the snow meets the creek.

there is a man trudging his shattered way along the far side of that creek.

moving closer,

we see that the man has been beaten and bloodied.

although it is well into the early hours of darkness,

we see that the man is a black man.

an African who has been enslaved.

an African who has been enslaved and broken from his mother’s side.

a human being dragging frozen iron chains and ankle braces through the near

freezing water of the creek.

earlier he had made the decision that frozen feet are better than feet ripped

worn.

ripped and shredded worn by the mouths of crazed bloodhounds.

so now he trudges.

a curse can be heard coming from the man’s palsied lips.

candlehouse.

like a spreading serpent, tentacled and silent.

we hear the speak of the angel as she settles on down to hallowed earth, saying,

«Begin those labors of contentment and ease.»

as she walks forward slowly.

or is it the wind?

or is it just the wind chiming through the mobile?

a curse can be heard coming from the man’s palsied lips.

the snow will soon be collecting on the ground.

and when that happens,

the hunters won’t even need the aid of the tracking dogs anymore,

but they’ll keep them.

you can hear them say,

«ain't nothing like a nigger before the dog…» damn the snow.

inspired and driven by his hallowed sister moon.

breaking this container as the dogs break the container.

coccoon.

i am alive.

after its recession there is a deepness to the tide.

after a life of spirit’s tangibility has died.

after the lungs.

after the cold.

after the cold when they poison their heads deep.

like the spring.

as afterwards the words still ring.

as afterwards the words still ring.

de angst groeit daar in het kaarsenhuis.

als een zich verspreidende slang,

tentakels en stil.

we horen het spreken van de engel terwijl ze neerstrijkt op de heilige aarde,

gezegde,

"Begin die arbeid van tevredenheid en gemak."

terwijl ze langzaam naar voren loopt.

of is het de wind?

rinkelen door de mobiel die is samengesteld uit opgedreven hout?

je stelt een vraag...

Het verzamelen van schelpen langs het kiezelstrand kan hiervoor niet de weg vrijmaken

schrik van de middag.

Oh nee…

hoewel onze ogen acute eenzaamheid vinden terwijl ze op de oesterschelp zijn aangebracht.

het zicht rondom.

het omhullen van de schaal is inderdaad een chaotische slachting van kleur en zwart

definitie.

er is een explosie,

een stromende regen,

en een ineenstorting van de aarde.

brandend wit als door de zon gebleekt zand op de ogen van de metalen wierook.

de sneeuw begint te vallen.

veel deeltjes en oneindig.

de sneeuw ontmoet de verharde klei en het zand.

veel deeltjes en oneindig.

in veel momenten van transformerend kussen, ontmoet de sneeuw de kreek.

er is een man die zijn verbrijzelde weg sjokt langs de andere kant van die kreek.

dichterbij komen,

we zien dat de man is geslagen en bebloed.

hoewel het tot ver in de vroege uurtjes van de duisternis is,

we zien dat de man een zwarte man is.

een Afrikaan die tot slaaf is gemaakt.

een Afrikaan die tot slaaf is gemaakt en gebroken is van zijn moeders kant.

een mens die bevroren ijzeren kettingen en enkelbeugels door de nabije

ijskoud water van de kreek.

eerder had hij de beslissing genomen dat bevroren voeten beter zijn dan gescheurde voeten

versleten.

gescheurd en verscheurd gedragen door de monden van gekke bloedhonden.

dus nu sjokt hij.

er is een vloek te horen die van de verlamde lippen van de man komt.

kaarsenhuis.

als een zich verspreidende slang, tentakels en stil.

we horen het spreken van de engel terwijl ze neerstrijkt op de heilige aarde en zegt:

"Begin die arbeid van tevredenheid en gemak."

terwijl ze langzaam naar voren loopt.

of is het de wind?

of is het gewoon de wind die door de mobiel fluit?

er is een vloek te horen die van de verlamde lippen van de man komt.

de sneeuw zal zich binnenkort op de grond verzamelen.

en wanneer dat gebeurt,

de jagers hebben de hulp van de speurhonden niet eens meer nodig,

maar ze zullen ze houden.

je kunt ze horen zeggen,

«Is niet niets als een neger voor de hond…» verdomme de sneeuw.

geïnspireerd en gedreven door zijn heilige zustermaan.

het breken van deze container zoals de honden de container breken.

cocon.

ik leef.

na de recessie is er een diepte in het getij.

nadat een leven van tastbaarheid van de geest is gestorven.

na de longen.

na de kou.

na de kou wanneer ze hun hoofd diep vergiftigen.

zoals de lente.

want daarna klinken de woorden nog steeds.

want daarna klinken de woorden nog steeds.