Den Fremmede Taler Til Mennesket - Morten Harket

Jeg klede meg i deg som i et klede

Av kveldsblå jord og skumringsduse tanker

Da jeg ble hengt på treets grove planker

I kroppen din på Hodeskallestedet

Jeg steg som undersjøisk tre her nede

Fra rogn og melke gytt på aurebanker

Med moden frukt i overfylte ranker;

Og lysblå egg i kronens bokfinkrede

Hver fugl som frøs i hjel i kalde netter

Ga jeg nytt liv i skogene i sinnet

Og hekkeplass i muskelvevets gletter

Slik himmelriket dør i sanseskinnet

Fra snøfjell og til plantenes rosetter

Blir jorderiket født påny her inne

Ik kleed me in jou als in een gewaad

Van avondblauwe aarde en schemerige gedachten

Toen ik aan de ruwe planken van de boom hing

In je lichaam op de Skull Place

Ik stond op als een onderwaterboom hier beneden

Van ree en melk die op aure banken worden voortgebracht

Met rijp fruit in overvolle wijnstokken;

En lichtblauwe eieren in het kroonvinkennest

Elke vogel die doodvroor op koude nachten

Ik gaf nieuw leven aan de bossen in mijn gedachten

En nestruimte in de vlakten van spierweefsel

Terwijl het koninkrijk der hemelen in de zintuigen sterft

Van sneeuwbergen tot de rozetten van de planten

Zal de aarde hier opnieuw geboren worden?