Umbra - Mnogoznaal

Пока не поздно

Бежать

Пока не поздно

Тебе лучше бежать

Теперь нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Теперь нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Я уже привык ко всем фантомам, что слоняются вокруг

Опять завлекают голову сломя юнца во мглу

Здесь я двадцать один год, значит сорок две зимы

Потому живое всё покрылось во мне слоем плесени

Взор северного города за мной везде следит

Затем он стонет: «Извини, мы же в отстоях, приземлись…»

Как обезображен облик твой

Сколько до меня тут полегло

Шли годами, чтоб понять

Ты — бесконечный коридор

Спустя десятки лет мы сюда въедем на слонах

И весь уклад, что был бескомпромиссно послан на

Помнишь, как я был затерян здесь в одной из «Тихих комнат»?

До сих пор слышу как молвят те слова безликим хором…

Теперь нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Теперь нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Нам тебя не слышно

Это место — бездна

Не переходи на крик

Это бесполезно

Пока не поздно

Бежать

Пока не поздно

Тебе лучше бежать

Tot het niet te laat is

loop

Tot het niet te laat is

Je kan maar beter rennen

Nu kunnen we je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

We kunnen je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

Nu kunnen we je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

We kunnen je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

Ik ben al gewend aan alle fantomen die er rondhangen

Opnieuw lokken ze het hoofd en breken ze de jeugd de duisternis in

Ik ben hier al eenentwintig jaar, wat betekent tweeënveertig winters

Omdat alles wat leeft in mij bedekt was met een laag schimmel

De blik van de noordelijke stad volgt me overal

Dan kreunt hij: "Sorry, we zitten in het slib, we zijn beland..."

Hoe misvormd is je gezicht

Hoeveel voor mij vielen hier?

Het duurde jaren om het te begrijpen

Je bent een eindeloze gang

Na decennia zullen we hier op olifanten binnenkomen

En de hele weg die compromisloos werd gestuurd naar

Weet je nog hoe ik hier verdwaald was in een van de Stille Kamers?

Ik hoor nog steeds hoe ze die woorden zeggen in een gezichtsloos refrein...

Nu kunnen we je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

We kunnen je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

Nu kunnen we je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

We kunnen je niet horen

Deze plek is een afgrond?

Ga niet schreeuwen

Het is nutteloos

Tot het niet te laat is

loop

Tot het niet te laat is

Je kan maar beter rennen