Með Svipur á Lofti - Misþyrming

Stoðkerfi alls lífs er örkumla

Því lífæðin fellur hver af annarri

Skrýmslið hrifsar þær allar að sér

Og sýgur ötult að sér

Allt sem eitt sinn blómstraði

Þar stendur það stælt á veikburða grundu

Og étur undan sér jarðveginn

Hún reynir af mesta megni

Að berjast á móti

En ríkjandi Guð, með svipur á lofti

Lætur eigi undan

Hann hrifsar að sér loftið

Sem æ verður af skornari skammti

En þrátt fyrir að rýmið þrengi og þrengi að

Ríkir Hann enn með svipur á lofti

Het bewegingsapparaat van al het leven is kreupel

Omdat het leven uit elkaar valt

Het monster grijpt ze allemaal op

En zuigt krachtig

Alles wat ooit bloeide

Daar staat het hoog op een zwakke grond

En vreet aan de grond

Ze doet haar best

Om te vechten tegen

Maar de regerende God, met gelijkenis in de lucht

Niet toegeven

Hij grijpt de lucht

Wat steeds schaarser wordt

Maar ondanks dat de ruimte steeds smaller wordt

Hij regeert nog steeds met gelijkenis in de lucht