The Sound Of White - Missy Higgins

Like a freeze-dried rose, you will never be,

what you were, what you were to me in memory.

But if I listen to the dark,

you’ll embrace me like a star,

envelope me, envelope me…

If things get real for me down here,

promise to take me to before you went away —

if only for a day.

If things get real for me down here,

promise to take me back to the tune

we played before you went away.

And if I listen to, the sound of white,

sometimes I hear your smile, and breathe your light.

Yeah if I listen to, the sound of white.

You’re my mystery.

One mystery.

My mystery.

One mystery.

My silence solidifies,

until that hollow void erases you,

erases you so I can’t feel at all.

But if I never feel again, at least that nothingness

will end the painful dream, of you and me…

If things get real for me down here, promise to take me to before you went away, if only for a day.

If things get real for me down here, promise to take me back to the tune we played before you went away.

And if I listen to, the sound of white

sometimes I hear your smile, and breathe your light.

Yeah if I listen to, the sound of white

sometimes I hear your smile, and breathe your light.

And if I listen to, the sound of white.

I knelt before some strangers face,

I’d never have the courage or belief to trust this place,

But I dropped my head, 'cos it felt like lead,

And I’m sure I felt your fingers through my hair…

And if I listen to, the sound of white sometimes

I hear your smile, and breathe your light.

Yeah if I listen to, the sound of white.

The sound of white,

The sound of white,

The sound of white.

Als een gevriesdroogde roos, zul je nooit zijn,

wat je was, wat je voor mij was in het geheugen.

Maar als ik naar het donker luister,

je zult me ​​omhelzen als een ster,

omhul mij, omhul mij...

Als het hier echt voor mij wordt,

beloof me dat je me meeneemt voordat je wegging -

al was het maar voor een dag.

Als het hier echt voor mij wordt,

beloof me dat je me terugbrengt naar de melodie

we speelden voordat je wegging.

En als ik luister naar het geluid van wit,

soms hoor ik je glimlach en adem ik je licht.

Ja, als ik luister, het geluid van wit.

Jij bent mijn mysterie.

Een mysterie.

Mijn mysterie.

Een mysterie.

Mijn stilte stolt,

totdat die holle leegte je uitwist,

wist je zodat ik helemaal niets kan voelen.

Maar als ik me nooit meer voel, tenminste dat niets

zal een einde maken aan de pijnlijke droom, van jou en mij...

Als het hier echt voor me wordt, beloof me dan om me mee te nemen voordat je wegging, al was het maar voor een dag.

Als het hier echt voor mij wordt, beloof me dan dat je me terugbrengt naar het deuntje dat we speelden voordat je wegging.

En als ik luister, het geluid van wit

soms hoor ik je glimlach en adem ik je licht.

Ja als ik luister naar het geluid van wit

soms hoor ik je glimlach en adem ik je licht.

En als ik luister, het geluid van wit.

Ik knielde voor het gezicht van een vreemden,

Ik zou nooit de moed of het geloof hebben om deze plek te vertrouwen,

Maar ik liet mijn hoofd zakken, want het voelde als lood,

En ik weet zeker dat ik je vingers door mijn haar voelde...

En als ik luister naar het geluid van wit soms

Ik hoor je glimlach en adem je licht.

Ja, als ik luister, het geluid van wit.

Het geluid van wit,

Het geluid van wit,

Het geluid van wit.