Scar - Missy Higgins

He left a card, a bar of soap and a scrubbing brush next to a note

That said «use these down to your bones»

And before I knew I had shiny skin and it felt easy being clean like him

I thought «this one knows better than I do»

A triangle trying to squeeze through a circle

He tried to cut me so I’d fit

And doesn’t that sound familiar?

Doesn’t that hit too close to home?

Doesn’t that make you shiver;

the way things could’ve gone?

And doesn’t it feel peculiar when everyone wants a little more?

And so that I do remember to never go that far,

Could you leave me with a scar?

So the next one came with a bag of treats,

she smelled like sugar and spoke like the sea

And she told me don’t trust them, trust me Then she pulled at my stitches one by one,

looked at my insides clicking

her tongue and said «This will all have to come undone»

A triangle trying to squeeze through a circle

She tried to cut me so I’d fit

And doesn’t that sound familiar?

Doesn’t that hit too close to home?

Doesn’t that make you shiver;

the way things could have gone?

And doesn’t it feel peculiar when everyone wants a little more?

And so that I do remember to never go that far,

Could you leave me with a scar?

I think I realized just in time, although my old self was hard to find

You bathe me in your finest wine but I’ll never give you mine

'Cos I’m a little bit tired of fearing that I’ll be the bad fruit nobody buys

Tell me, did you think we’d all dream the same?

And doesn’t that sound familiar?

Doesn’t that hit too close to home?

Doesn’t that make you shiver;

the way things could have gone?

And doesn’t it feel peculiar when everyone wants a little more?

And so that I do remember to never go that far,

Could you leave me with a scar?

Could you leave me with a scar?

Hij liet een kaart, een stuk zeep en een schrobborstel achter naast een briefje

Dat gezegd hebbende, «gebruik deze tot op je botten»

En voordat ik het wist, had ik een glanzende huid en voelde het gemakkelijk om net als hij schoon te zijn

Ik dacht «deze weet het beter dan ik»

Een driehoek die door een cirkel probeert te knijpen

Hij probeerde me te snijden zodat ik zou passen

En klinkt dat niet bekend in de oren?

Komt dat niet te dicht bij huis?

Krijg je daar geen rillingen van;

hoe het had kunnen gaan?

En voelt het niet vreemd als iedereen wat meer wil?

En zodat ik niet vergeet nooit zo ver te gaan,

Kun je me met een litteken achterlaten?

Dus de volgende kwam met een zak lekkernijen,

ze rook naar suiker en sprak als de zee

En ze vertelde me dat je ze niet vertrouwt, vertrouw me. Toen trok ze een voor een aan mijn steken,

keek naar mijn binnenkant en klikte

haar tong en zei: «Dit moet allemaal ongedaan worden gemaakt»

Een driehoek die door een cirkel probeert te knijpen

Ze probeerde me te snijden zodat ik zou passen

En klinkt dat niet bekend in de oren?

Komt dat niet te dicht bij huis?

Krijg je daar geen rillingen van;

hoe het had kunnen gaan?

En voelt het niet vreemd als iedereen wat meer wil?

En zodat ik niet vergeet nooit zo ver te gaan,

Kun je me met een litteken achterlaten?

Ik denk dat ik me net op tijd realiseerde, hoewel mijn oude ik moeilijk te vinden was

Je baadt me in je beste wijn, maar ik zal je nooit de mijne geven

Want ik ben een beetje moe van de angst dat ik het slechte fruit zal zijn dat niemand koopt

Vertel eens, dacht je dat we allemaal hetzelfde zouden dromen?

En klinkt dat niet bekend in de oren?

Komt dat niet te dicht bij huis?

Krijg je daar geen rillingen van;

hoe het had kunnen gaan?

En voelt het niet vreemd als iedereen wat meer wil?

En zodat ik niet vergeet nooit zo ver te gaan,

Kun je me met een litteken achterlaten?

Kun je me met een litteken achterlaten?