The Biggest Disappointment - Missy Higgins, Dan Sultan

They had my future wrapped up in a parcel

and no one even thought of asking me.

The day I turned fifteen I took the mail- train

to find out what else might be in life for me.

Well I rode on trucks and trains and lived on nothing.

Served me right for wanting to be free.

Ah well that’s the way society looked at it.

But it didn’t seem to be that way for me.

And the biggest dissapointment in the family was me.

The only twisted branch upon that good old family tree.

I just couldn’t be the person they expected me to be

and the biggest dissapointment in the world was me.

A lot more dinner times then there were dinners.

I learnt a lot that hurt me at the time.

A quite country boy came home a different man

with a memory of distance on my mind.

But i always spoke too loud and drank too often.

Maybe drank too many glasses down.

And perhaps my clothes were older than I realised,

a relief to all concerned when I left town.

And the biggest dissapointment in the family was me.

The only twisted branch upon that good old family tree.

I just coudn’t be the person they expected me to be.

And the biggest dissapointment in the world was me.

And the biggest dissapoinment in the family was me.

the only twsited branch upon that good old family tree.

I just couldn’t be the person they expected me to be.

And the biggest dissapointment in the world was me.

Ze hadden mijn toekomst ingepakt in een pakket

en niemand heeft er zelfs maar aan gedacht om het mij te vragen.

De dag dat ik vijftien werd, nam ik de posttrein

om erachter te komen wat er nog meer in het leven voor mij kan zijn.

Nou, ik reed op vrachtwagens en treinen en leefde van niets.

Heeft me goed gediend omdat ik vrij wilde zijn.

Ach, zo keek de samenleving ernaar.

Maar voor mij leek het niet zo te zijn.

En de grootste teleurstelling in de familie was ik.

De enige verwrongen tak aan die goede oude stamboom.

Ik kon gewoon niet de persoon zijn die ze van me verwachtten

en de grootste teleurstelling ter wereld was ik.

Er waren veel meer diners dan diners.

Ik heb veel geleerd dat me destijds pijn deed.

Een vrij plattelandsjongen kwam thuis als een andere man

met een herinnering aan afstand in mijn gedachten.

Maar ik sprak altijd te luid en dronk te vaak.

Misschien te veel glazen opgedronken.

En misschien waren mijn kleren ouder dan ik me realiseerde,

een opluchting voor alle betrokkenen toen ik de stad verliet.

En de grootste teleurstelling in de familie was ik.

De enige verwrongen tak aan die goede oude stamboom.

Ik kon gewoon niet de persoon zijn die ze van me verwachtten.

En de grootste teleurstelling ter wereld was ik.

En de grootste teleurstelling in de familie was ik.

de enige gedraaide tak aan die goede oude stamboom.

Ik kon gewoon niet de persoon zijn die ze van me verwachtten.

En de grootste teleurstelling ter wereld was ik.