Cooling of the Embers - Missy Higgins

You put your hand on top of mine

You’re talking fast but talking blind

And I can’t bring myself to meet your eyes

Cos death is slowly covering you

In galaxies of black and blue

Oh and under your skin all his colours bloom

And you’re only half here

Like someone left a frail body and took the rest

But I remember when you were strong

And never wanted help from no-one

What you’ve become is not who I remember

Is this the cooling of the embers?

She’s back again through summers past

The smell of rain and freshly cut grass

Seems those ordinary days are the ones that last

Oh 'cos he was there, the one you loved

The one you never could let go of And there’s something you know as you’re looking up That your only half here

Like someone left a frail body and stole the rest

But I remember when you were strong

Never wanted help from no-one

What you’ve become is not who I remember

Is this the cooling of the embers?

Is this the cooling of the embers?

Cos you are not who I remember

It’s like you are a child, you are a child, you are a child once more

And all of our yesterday’s have gone

You put your hand on top of mine

You’re talking fast but talking blind

And I can’t bring myself to meet your eyes

Je legt je hand op de mijne

Je praat snel maar praat blind

En ik kan mezelf er niet toe brengen je ogen te ontmoeten

Omdat de dood je langzaam bedekt

In sterrenstelsels van zwart en blauw

Oh en onder je huid bloeien al zijn kleuren

En je bent nog maar de helft hier

Alsof iemand een kwetsbaar lichaam achterliet en de rest nam

Maar ik weet nog dat je sterk was

En wilde nooit hulp van niemand

Wat je bent geworden is niet wie ik me herinner

Is dit de koeling van de sintels?

Ze is weer terug door de zomers voorbij

De geur van regen en vers gemaaid gras

Het lijkt erop dat die gewone dagen degenen zijn die duren

Oh, want hij was daar, degene van wie je hield

Degene die je nooit zou kunnen loslaten En er is iets dat je weet terwijl je opkijkt Dat je enige helft hier is

Alsof iemand een kwetsbaar lichaam heeft achtergelaten en de rest heeft gestolen

Maar ik weet nog dat je sterk was

Nooit hulp van niemand gewild

Wat je bent geworden is niet wie ik me herinner

Is dit de koeling van de sintels?

Is dit de koeling van de sintels?

Omdat je niet bent wie ik me herinner

Het is alsof je een kind bent, je bent een kind, je bent weer een kind

En al onze dingen van gisteren zijn weg

Je legt je hand op de mijne

Je praat snel maar praat blind

En ik kan mezelf er niet toe brengen je ogen te ontmoeten