The Killing Gods - Misery Index

Pawn of the undead, tell me

What drives the herd to the altar?

To sing, his songs

To kill in the name of the father?

As subjects, seraphic, so mesmerized

Who speaks, from the air

Through words in text-bound fiction?

Aeon, epochs…

What binds the flock to these illusions?

Unquestioned, apocryphal, arcanum… so obsolete

Penetrate the myth and artifice

Are we not still brothers, born from flesh alike?

Yet that burden’s on your back, handed down through time

Its coils grip firm, its forked tongue spits

The written word is law, there’s ʹno god but god,ʹ after all?

The names will change from one nation to the next

Yet one word joins them all — megalomaniacs

Minerva’s owl is dead, the zealot’s arrow struck

Spiral, spin, logic drifts, into the dusk

Breaking the bread, inquisitors arrive!

Anathema decreed

Duplicity, deceit

Off with their heads, they will say

Embodiment of faith

Riven in disgrace

Off with their heads, just the same

Merciful and kind

Holy and divine

Off with their heads, either way

Sanity and peace

Ever out of reach

Off with their heads, it’s too late

No maps point back from this place

When damnation calls, the confessor leads the way

Messengers of god

Cut their throats and praise in rapture

Mental malcontents

Spewing forth fairly tales

History is spent

Carving up minds of men

Sleepwalk through life

To caskets waiting, open wide

Dead axioms

Binds the past through broken hymns

Pion van de ondoden, vertel me

Wat drijft de kudde naar het altaar?

Om te zingen, zijn liedjes

Om te doden in de naam van de vader?

Als onderwerpen, serafijnse, zo gebiologeerd

Wie spreekt, vanuit de lucht

Door woorden in tekstgebonden fictie?

Aeon, tijdperken...

Wat bindt de kudde aan deze illusies?

Onbetwist, apocrief, geheimzinnig... zo verouderd

Doordring de mythe en kunstgrepen

Zijn we niet nog steeds broeders, gelijk uit vlees geboren?

Maar die last ligt op je rug, doorgegeven door de tijd

Zijn spoelen grijpen stevig vast, zijn gevorkte tong spuugt

Het geschreven woord is wet, er is toch geen god dan god?

De namen zullen van het ene land in het andere veranderen

Maar één woord voegt zich bij hen allemaal: megalomane

Minerva's uil is dood, de pijl van de fanaticus geslagen

Spiraal, spin, logica drijft, in de schemering

Het brood breken, inquisiteurs arriveren!

Anathema afgekondigd

Dubbelhartigheid, bedrog

Weg met hun hoofd, zullen ze zeggen

Belichaming van geloof

In schande verscheurd

Weg met hun hoofden, toch

Barmhartig en aardig

Heilig en goddelijk

Weg met hun hoofd, hoe dan ook

Gezond verstand en vrede

Ooit buiten bereik

Weg met hun hoofden, het is te laat

Geen enkele kaart wijst terug vanaf deze plaats

Als de verdoemenis roept, wijst de biechtvader de weg

Boodschappers van god

Snijd hun keel door en loof in vervoering

Geestelijke ontevredenen

Eerlijke verhalen uitspugen

Geschiedenis is besteed

De geesten van mannen uitsnijden

Slaapwandel door het leven

Voor kisten die wachten, open wijd

dode axioma's

Bindt het verleden door gebroken hymnen