Rituals of Power - Misery Index

Smell the fear, the coming decay of all, rites of spring gone rotten

High priests, lords of artifice, lead their flocks into harm’s way

Welcome all to the new inquisition, the last shriek from the tomb

Nothing left but to burn it all down and rub the salt into the open wound

Destroy, delete, rebuild, repeat, another name carved into stone

Falsify then pretend, as we cut the cord and wait for the end

With a concrete stare, rituals of power

The dead eyes of the past, rituals of power

Up to the gates of Armageddon, rituals of power

Until we’re all one with the dust, rituals of power

Still they cling to the old superstitions, the elders, they speak in tongues

They spit words their words and they wither and wait as Cronus eats the young

Destroy, delete, rebuild, repeat, another name carved into stone

As they rot away, 200 years, straight to the grave

With a concrete stare, rituals of power

The dead eyes of the past, rituals of power

Up to the gates of Armageddon, rituals of power

Until we’re all one with the dust, rituals of power

No ones cares who lives or dies, no empathy, no compromise

The crows descend, the children mourn, the ichor spills and the crosses burn

Like Visigoths at the gates of Rome, a great decline into a great unknown

Marble eyes, obelisks, cenotaphs, Bolsheviks

Cities burn and ashes rain, no one speaks of us again

Each and all, swept away like grains of sand on the shore of time

Greed shrines, halls of emptiness, blight and shame rewarded

Cowardice with no consequence, thieves-as-gods exalted

Parasites, endless appetites, drag them to oblivion

Subjects fill the empty nest, mouths open, waiting for worms

Ruik de angst, het komende verval van alles, riten van de lente verrot

Hogepriesters, heren van kunstgrepen, leiden hun kudden in gevaar

Welkom allemaal bij de nieuwe inquisitie, de laatste schreeuw uit het graf

Er blijft niets anders over dan alles af te branden en het zout in de open wond te wrijven

Vernietigen, verwijderen, herbouwen, herhalen, een andere naam in steen gebeiteld

Vervals en doe alsof, terwijl we het snoer doorknippen en wachten op het einde

Met een concrete blik, rituelen van kracht

De dode ogen van het verleden, rituelen van macht

Tot aan de poorten van Armageddon, rituelen van macht

Totdat we allemaal één zijn met het stof, rituelen van macht

Toch klampen ze zich vast aan het oude bijgeloof, de ouderen, ze spreken in tongen

Ze spuwen woorden hun woorden uit en ze verdorren en wachten terwijl Cronus de jongen opeet

Vernietigen, verwijderen, herbouwen, herhalen, een andere naam in steen gebeiteld

Terwijl ze wegrotten, 200 jaar, rechtstreeks naar het graf

Met een concrete blik, rituelen van kracht

De dode ogen van het verleden, rituelen van macht

Tot aan de poorten van Armageddon, rituelen van macht

Totdat we allemaal één zijn met het stof, rituelen van macht

Het maakt niemand uit wie leeft of sterft, geen empathie, geen compromis

De kraaien dalen, de kinderen rouwen, het ichor morst en de kruisen branden

Zoals Visigoten aan de poorten van Rome, een groot verval in een groot onbekend

Marmeren ogen, obelisken, cenotaven, bolsjewieken

Steden branden en as regent, niemand spreekt meer over ons

Stuk voor stuk weggevaagd als zandkorrels aan de oever van de tijd

Hebzuchtige heiligdommen, zalen van leegte, vloek en schaamte beloond

Lafheid zonder gevolgen, dieven-als-goden verheven

Parasieten, eindeloze eetlust, sleep ze naar de vergetelheid

Onderwerpen vullen het lege nest, monden open, wachtend op wormen