Gallows Humor - Misery Index

Are you laughing now?

We are the ones that live and breathe

Vermin on the streets below

You are the ones shrink and hide

Cowering away inside your tombs

Shifting eyes, sleight of hand

Architects elite

Comedies, tragedies

Never out of reach

Äppäräts, lurking stats

Prodigals unleashed

Surf and ride, open skies

The slaughter never ends…

When our dead pile high

And our fear multiplies

You will say, «so it goes.»

And the crowd will chant in exaltation

Parasites, archetypes

Atrocity en vogue

Causalities, ironies

Laughter fills the room

Class defined, peace of mind

A caravan of fools

Anesthetized, paralyzed

The pacifist relents…

As our dead pile high

And our fears multiply

You will say, «so it goes,»

And the crown will chant in exaltation

Cross the divide

And their gods will decide

What is flesh, what is false

As the demons swarm in exaltation

Line them up and open fire

Castigate, memento mori

In this dead tradition

Servility and guilt

Bind us all together

In this ever-present filth

Everything is art

And nothing ever dies

In this neo-fascist paradise

Bred from reproduction

Nothing in between

Death and revelation

Bought and sold equally

Past devours present

Present eats past

In these gallows, nothing’s meant to last

The air is thick with fear and wonder

A blaze burns in Vonnegut’s eyes

His Dresden reeks beyond what words describe

«All time is all time,» the grand, absurd leveler, by design

Still, we’re just insects in amber

Minions of the modern, your final act is yet to come

We are the ones that live and breathe

Vermin on the streets below

You are the ones that shrink and hide

Cowering away inside your tombs

Ben je nu aan het lachen?

Wij zijn degenen die leven en ademen

Ongedierte in de straten hieronder

Jullie zijn degenen die krimpen en zich verstoppen

Ineengedoken in je graven

Verschuivende ogen, handigheid

Architecten elite

Komedies, tragedies

Nooit buiten bereik

Äppäräts, loerende statistieken

Verloren ontketende

Surfen en rijden, open luchten

De slachting houdt nooit op...

Wanneer onze dode stapel hoog is

En onze angst vermenigvuldigt zich

Je zult zeggen: "zo gaat het."

En de menigte zal in extase zingen

Parasieten, archetypen

Wreedheid in de mode

Oorzaken, ironieën

Lachen vult de kamer

Klasse gedefinieerd, gemoedsrust

Een karavaan van dwazen

Verdoofd, verlamd

De pacifist geeft toe...

Als onze dode stapel hoog

En onze angsten vermenigvuldigen zich

Je zult zeggen: "zo gaat het",

En de kroon zal in verhevenheid zingen

Steek de kloof over

En hun goden zullen beslissen

Wat is vlees, wat is vals?

Terwijl de demonen in verrukking zwermen

Zet ze op een rij en open het vuur

Castigate, memento mori

In deze dode traditie

Onderdanigheid en schuld

Bind ons allemaal samen

In deze altijd aanwezige vuiligheid

Alles is kunst

En er gaat nooit iets dood

In dit neofascistische paradijs

Gekweekt uit reproductie

Niets tussenin

Dood en openbaring

Gelijk gekocht en verkocht

Verleden verslindt heden

Heden eet verleden

In deze galg is niets bedoeld om lang mee te gaan

De lucht is dik van angst en verwondering

Een vlam brandt in de ogen van Vonnegut

Zijn Dresden riekt verder dan woorden beschrijven

«Alle tijd is alle tijd», de grote, absurde leveller, door het ontwerp

Toch zijn we gewoon insecten in barnsteen

Minions of the modern, je laatste act moet nog komen

Wij zijn degenen die leven en ademen

Ongedierte in de straten hieronder

Jullie zijn degenen die krimpen en verbergen

Ineengedoken in je graven