Julian - Miranda Lee Richards

Take what I say for what it is worth

That is why we have words

Pools of light, they surround your heart

But this is not a debate, that I wish to start

Julian, what don’t you understand?

From this room you

You are banned

Ribbons of purpose, they intertwine

What is yours not yours

Is mine not mine?

And when you take credit for more not less

You make me feel pety and you seem clueless

Would you look to the sun

Could it have risen without God?

Will you humble yourself in the presence of this phenomena?

Hmmmmmm… hmmmm

So please don’t touch without permission

What you are considering is very rare and priceless

I see you as a child who has needs

It’s so easy to forgive you

But it’s always me, me, me

Hmmmm… hmmmmm

When we speak we hear different things

Alternate voicings, alternate realities

What is the cost?

Tell me, what is the price I pay?

When I don’t want it, anyway

Hmmmm… hmmmm

Hmmmm… hmmmm

Neem wat ik zeg voor wat het waard is

Daarom hebben we woorden

Poelen van licht, ze omringen je hart

Maar dit is geen debat dat ik wil starten

Julian, wat begrijp je niet?

Vanuit deze kamer heb je

Je bent verbannen

Doelgerichte linten, ze zijn met elkaar verweven

Wat is van jou, niet van jou?

Is de mijne niet van mij?

En als je de eer opstrijkt voor meer in plaats van minder

Je maakt dat ik me kleinzielig voel en je lijkt geen idee

Zou je naar de zon willen kijken?

Zou het zijn opgestaan ​​zonder God?

Zul je jezelf vernederen in de aanwezigheid van dit fenomeen?

Hmmmmmm... hmmm

Dus alsjeblieft niet aanraken zonder toestemming

Wat u overweegt, is zeer zeldzaam en van onschatbare waarde

Ik zie je als een kind dat behoeften heeft

Het is zo gemakkelijk om je te vergeven

Maar het is altijd ik, ik, ik

Hmmmm... hmmmmm

Als we praten, horen we verschillende dingen

Alternatieve stemmen, alternatieve realiteiten

Wat zijn de kosten?

Vertel me, wat is de prijs die ik betaal?

Als ik het toch niet wil

Hmmmm... hmmm

Hmmmm... hmmm