It Was Given - Miranda Lee Richards

She grew up in a nice big house

The walls were thick you could run about

It was given

White birds flew threw the thunderstorm

She was taught to fear nothing, and given a ribbon

To tie in her hair

And stone’s throw was all she could spare

A weakness took over that made her aware

Trouble descended on the tiny town

Unspeakable crimes and events began to happen

Reputations were ruined

Viewing each other through untrusting eyes

Everyone suspect even the children

With their angelic stares

And the rain continued to fall

She buttoned her petticoat up and stood tall

War began brewing in the countryside

Paranoia it spread, it was man’s poison

They passed the cup

Accounts traveled by word of mouth

Events conspired real or imagined

The situation worsened

The crows watched the scene from their perch on a wire

Hoping the contrast would birth a new desire

When Lady Peace finally answered her call

The horror subsided, and the cloud of fear was lifted

No one ever convicted

The willows rested their branches

The sheep grazed in silence on a little plot of Heaven

The souls had risen

And the birds resumed their beautiful song

And the ghosts began to right all their wrongs

Time, the great healer, softened the ground

History righted itself through future generations

The legacy forgotten

A fine white snow covered the land

All clues and signs of the past remained hidden

All was forgiven

She said I hear the clock ticking twice

Transforming shards of darkness into light

Murals in the street showing scenes from their lives

Grateful for being born in another time

Ooooh… ooohhh…aaahhhhh

Ooooh… ooohhh…aaahhhhh

Ze groeide op in een mooi groot huis

De muren waren dik, je kon rondrennen?

Het werd gegeven

Witte vogels vlogen en gooiden de onweersbui

Ze leerde niets te vrezen en kreeg een lintje

Om haar haar vast te binden

En een steenworp afstand was alles wat ze kon missen

Een zwakte nam het over waardoor ze zich bewust werd

Er kwamen problemen in het kleine stadje

Onuitsprekelijke misdaden en gebeurtenissen begonnen te gebeuren

Reputaties waren geruïneerd

Elkaar bekijken door niet-vertrouwde ogen

Iedereen verdenkt zelfs de kinderen

Met hun engelachtige blikken

En de regen bleef vallen

Ze knoopte haar petticoat dicht en stond rechtop

Er broeit oorlog op het platteland

Paranoia het verspreidde zich, het was het gif van de mens

Ze hebben de beker doorgegeven

Accounts die via mond-tot-mondreclame zijn gereisd

Gebeurtenissen die echt of ingebeeld zijn

De situatie verslechterde

De kraaien keken naar het tafereel vanaf hun zitstok op een draad

In de hoop dat het contrast een nieuw verlangen zou doen ontstaan

Toen Lady Peace eindelijk haar oproep beantwoordde

De gruwel zakte weg en de wolk van angst werd opgeheven

Niemand is ooit veroordeeld

De wilgen lieten hun takken rusten

De schapen graasden in stilte op een klein stukje hemel

De zielen waren opgestaan

En de vogels hervatten hun prachtige lied

En de geesten begonnen al hun fouten recht te zetten

Tijd, de grote genezer, verzachtte de grond

De geschiedenis heeft zichzelf rechtgezet door toekomstige generaties

De erfenis vergeten

Een fijne witte sneeuw bedekte het land

Alle aanwijzingen en tekenen van het verleden bleven verborgen

Alles was vergeven

Ze zei dat ik de klok twee keer hoorde tikken

Scherven van duisternis omzetten in licht

Muurschilderingen op straat met scènes uit hun leven

Dankbaar dat ik in een andere tijd ben geboren

Ooooh... ooohhh...aaahhhhh

Ooooh... ooohhh...aaahhhhh