Song of Psyche - Mirah

Shall I tell a tale of love and of jealousy

And of how a mortal found her own destiny

Born a maiden of luminous beauty

And revealed she was a flower so heavenly

But by this admiration I’m doomed you see

The smite of a goddess upon me

Now I’m sent to wed one of dragon-breed

Oh dear Venus I meant no impiety

And so the girl was left alone on a mountaintop

Until with gentle breath Zephyr she to a palace brought

For the fates have dained not Venus’s wishes wrought

But instead that those famed arrows would share her heart

We had happiness there but in secrecy

In darkness we loved without need to see

But convinced to unveil his identity

Great winds, betrayed, flew fast away from me

And so she wondered on the land searching far and wide

While he lay sequestered by his indignant mother’s side

She prepared to face the implications of her desire

Approached the gates where Habit seized her and made her cry

Oh trouble and sorrow please leave me be

Has your mistress no heart to bid me clemency

I love her most sweetly and fervently

'Tis only of this I am guilty

Then the goddess drug her to a disordered heap of seeds

Commanding before night the sorting task must be complete

The mess of lentils, corn and barley and poppy seeds

Did loom impossible to weary and worn Psyche

I stand overwhelmed with humility

But hark underfoot, earthborn you pity me

Oh nimble nurselings rush to my need

Dear brothers and sisters of humanity

Took each grain by grain

Made piles of the same

The light of nature came to me

Oh Myrmidons oh gentle beasts

I asked you not, still you saved me

Such diligence grant me this lesson teach

Now consciousness have I to keep

But not enough this single victory

Bid she was impossibilities

To collect the golden fleece

The waters from the cruellest peak

And the beauty of Persephone

These three more tasks completed she

Afraid she was but never weak

Then when cast in Stygian sleep

Love flew and roused her from the deep

Oh counsel above, oh Jupiter

You welcome me into your theatre

With this golden goblet of ambrosia

I’ll cherish the lessons I’ve learned from the

Tower and greenery

And the royal bird’s great beak

The ants who rescued me

Yes it takes strength to receive

Zal ik een verhaal vertellen over liefde en jaloezie?

En hoe een sterveling haar eigen lot vond

Geboren als een meisje van stralende schoonheid

En onthulde dat ze een bloem was zo hemels

Maar door deze bewondering ben ik gedoemd zie je

De slag van een godin op mij

Nu word ik gestuurd om te trouwen met een van het drakenras

Oh lieve Venus, ik bedoelde geen goddeloosheid

En dus bleef het meisje alleen op een bergtop

Totdat ze met zachte adem Zephyr naar een paleis bracht

Want het lot heeft de wensen van Venus niet gesmeed

Maar in plaats daarvan zouden die beroemde pijlen haar hart delen

We hadden geluk daar, maar in het geheim

In het duister hebben we liefgehad zonder te hoeven zien

Maar overtuigd om zijn identiteit te onthullen

Grote winden, verraden, vlogen snel van me weg

En dus vroeg ze zich af op het land zoekend heinde en verre

Terwijl hij afgezonderd lag aan de kant van zijn verontwaardigde moeder

Ze bereidde zich voor op de implicaties van haar verlangen

Naderde de poorten waar Habit haar greep en haar aan het huilen maakte

Oh problemen en verdriet laat me alsjeblieft met rust

Heeft uw meesteres geen hart om mij gratie te bieden?

Ik hou heel lief en vurig van haar

Alleen hieraan ben ik schuldig

Toen dwong de godin haar tot een ongeordende hoop zaden

Commandant voor de nacht moet de sorteertaak zijn voltooid

De puinhoop van linzen, maïs en gerst en maanzaad

Doemde onmogelijk tot moe en versleten Psyche op

Ik sta overweldigd door nederigheid

Maar luister onder de voeten, aardgeboren je hebt medelijden met me

Oh behendige kindermeisjes haasten zich naar mijn behoefte

Beste broeders en zusters van de mensheid

Nam elke korrel voor korrel

Stapels van hetzelfde gemaakt

Het licht van de natuur kwam naar me toe

Oh Myrmidons oh zachte beesten

Ik heb je niet gevraagd, maar toch heb je me gered

Wat een ijver, geef me deze les les

Nu moet ik het bewustzijn behouden

Maar niet genoeg deze enkele overwinning

Bied ze was onmogelijkheden

Om het Gulden Vlies te verzamelen

De wateren van de wreedste piek

En de schoonheid van Persephone

Deze drie andere taken voltooiden ze

Bang dat ze was, maar nooit zwak

Wanneer gegoten in Stygian-slaap

Liefde vloog en wekte haar uit de diepte

Oh raad hierboven, oh Jupiter

Je heet me welkom in je theater

Met deze gouden beker ambrozijn

Ik zal de lessen koesteren die ik heb geleerd van de

Toren en groen

En de grote snavel van de koninklijke vogel

De mieren die mij hebben gered

Ja, er is kracht voor nodig om te ontvangen