The Fall - Miocene

Released of the moment

Revealing the mess you’re in

Missing your armour

Craving your guardian renegades

Lost in the distance

Fate placed between us

Feeding the demons

Fear put between us

Can’t move forward

You’ll grow wings now that the autumn is dawning

Moves close and unwelcome

And too late the dawning brings hope of redemption

From yesterday’s rage

Paint this listless

Reality in colours more magnificent than mine

Remain here with head bowed

As I sacrifice you all for another clever line

I’d eradicate every precious thought

You ever had if I could

Be the one who saw beyond the storm

It fascinates as it horrifies

I watch my mothers son reborn…

Released of the moment

Revealing the mess you’re in

Gifts that frustration gives

Before it takes

Feeling the distance

The kind that cuts within, all

Gifts that frustration gives before it takes all

I’ve sunken low

To know myself

To truly know

That I will always be waiting for you

Someday to reach down and let me crawl up

But conversation dries, an electric silence

Decends and takes me over

Cold

Trapped within your glare

I feel

Forgotten

Must make this change or forgive

How

Can

It

All

Be

So

Clear?

Released of the moment

Revealing the mess, you’re

Released of the moment

Revealing the mess you’re

Released of the moment

Revealing the mess, you’re

Released of the moment

Revealing the mess you’re in…

Pride hides few flaws

Weigh my just cause

Cure my hurt sleep

Clear view cuts deep

Still ascendence hides

Behind my pride

Now will I always be here waiting?

Vrijgegeven van het moment

Het onthullen van de puinhoop waar je in zit

Ik mis je pantser

Verlangen naar je voogd afvalligen

Verdwaald in de verte

Het lot heeft tussen ons geplaatst

De demonen voeden

Angst tussen ons

Kan niet vooruit

Je zult vleugels krijgen nu de herfst aanbreekt

Beweegt dichtbij en onwelkom

En te laat de dageraad brengt hoop op verlossing

Van de woede van gisteren

Verf dit lusteloos

Realiteit in kleuren mooier dan de mijne

Blijf hier met gebogen hoofd

Terwijl ik jullie allemaal opoffer voor nog een slimme regel

Ik zou elke dierbare gedachte uitroeien

Je hebt het ooit gehad als ik kon

Wees degene die verder kijkt dan de storm

Het fascineert als het gruwelijk is

Ik zie hoe mijn moeders zoon herboren wordt...

Vrijgegeven van het moment

Het onthullen van de puinhoop waar je in zit

Geschenken die frustratie geeft

Voordat het duurt

De afstand voelen

Het soort dat naar binnen snijdt, allemaal

Geschenken die frustratie geeft voordat alles wegvalt

Ik ben laag gezonken

Om mezelf te kennen

Echt weten

Dat ik altijd op je zal wachten

Op een dag om naar beneden te reiken en me omhoog te laten kruipen

Maar het gesprek droogt op, een elektrische stilte

Daalt af en neemt me over

Koud

Gevangen in jouw blik

Ik voel

vergeten

Moet deze wijziging aanbrengen of vergeven

Hoe

Kan

Het

Alle

Zijn

Dus

Duidelijk?

Vrijgegeven van het moment

De puinhoop onthullen, jij bent

Vrijgegeven van het moment

Het onthullen van de puinhoop die je bent

Vrijgegeven van het moment

De puinhoop onthullen, jij bent

Vrijgegeven van het moment

Onthullen in welke puinhoop je zit...

Trots verbergt weinig gebreken

Weeg mijn rechtvaardige zaak

Genees mijn gekwetste slaap

Helder zicht snijdt diep

Nog steeds verbergt de overmacht zich

Achter mijn trots

Zal ik hier altijd wachten?