Signora Più Che Mai - Mina

Gente di strada

Che viene e va

Muovendo fili che lei non sa

Tira la sorte su un altro giorno che se ne va

Tra le comparse mi muovo anch’io

E, camminando

Nel tuo pensiero

Cado sul fondo

E si rinnova la pena mia

Un sacco vuoto da buttare via

È questa donna forte

Senza di te

Signora più che mai

E tempo che avaro spendi e non mi dai

Mi porti su

Spiragli di luce blu

E gli inverni che eterni e poi mi lasci ancora tu

Signora più che mai

Del mio sentimento vivo non rinnego gli occhi tuoi

Graffiando la mia speranza

Aspettando un domani che ragione mi darà

Se poi verrà

Pioggia sottile

Non bagna ma

Tamburellando sui vetri sta

Voce sommessa come preghiera che al cielo va

Un’altra sera da sola io

Stesso discorso

Un soliloquio

Senza rimorso

E ripercorro la stessa via

La tentazione di gridare al vento

Che ora il fuoco è spento

Senza di te

Signora più che mai

Invento ragioni inutili perché

Tu non ci sei

Pretesti che tu non sai

Per un attimo solo non esistere vorrei

Signora più che mai

Le antiche battaglie vinco e non mi stanco d’esser tua

Rubando stagioni al tempo

Carezzando un domani che ragione mi darà

Se poi verrà

straat mensen

Dat komt en gaat

Discussies verplaatsen die ze niet kent

Rol het lot voor nog een dag die weggaat

Ik beweeg ook tussen de extra's

En, wandelen

in je denken

ik val naar de bodem

En mijn straf is vernieuwd

Een lege zak om weg te gooien

Het is deze sterke vrouw

Zonder jou

Dame meer dan ooit

Het is tijd die je gierig uitgeeft en me niet geeft

Breng me naar boven

Glimmen van blauw licht

En de winters die eeuwig zijn en dan verlaat je me weer

Dame meer dan ooit

Van mijn levende gevoel ontken ik je ogen niet

Mijn hoop krabben

Wachten op morgen, welke reden zal hij me geven?

Als het dan komt

Lichte regen

Het wordt niet nat, maar

Hij trommelt op het glas

Zachte stem als een gebed dat naar de hemel gaat

Weer een avond alleen mezelf

Zelfde toespraak

een monoloog

zonder spijt

En ik volg hetzelfde pad

De verleiding om tegen de wind te schreeuwen

Dat nu het vuur uit is

Zonder jou

Dame meer dan ooit

Ik verzin onnodige redenen waarom

Jij bent daar niet

Je doet alsof je het niet weet

Ik zou even niet willen bestaan

Dame meer dan ooit

Ik win de oude veldslagen en ik word het niet beu om de jouwe te zijn

Seizoenen van de tijd stelen

Op een dag strelend, welke reden zal hij me geven?

Als het dan komt