La Vita Vuota - Mina

La vita vuota è una città

Quando cammino tra la gente che non sa

Che qualche cosa nella mente mia non va

Le mani chiuse nelle tasche verso sera

Nell’aria densa di pensieri che freddo fa

Mi alzo il bavero e mi stringo nel paltò

Entro in un bar, chiedendo il solito caffè

Le scuse più banali le ho trovate già

Potrei fermarmi anche a guardar le vetrine

Ma son sicura non mi servirebbe poi perché

Sei tu, impercettibile emozione

Sei tu, incomprensibile ragione

Sei tu, è stata tutta un’illusione

Ma non è possibile pensare che non mi ami più

Difficile da credere o solo da comprendere

Che non ti avrò mai più

La vita vuota è una città

Quando la notte giro gli occhi e non ci sei

E solo allora penso a quanto ti vorrei

A quante volte mi hai sorriso da lontano

A quante volte con il cuore hai detto sì

Non è bastato per averti ancora qui

Potessi dirti tutto quello che non sai

O tutto quello che non hai capito mai

Potessi almeno cancellarti questa sera

Ma son sicura non mi servirebbe sai, perché

Sei tu, impercettibile emozione

Sei tu, incomprensibile ragione

Sei tu, è stata tutta un’illusione

Ma non è possibile pensare che non mi ami più

Difficile da credere o solo da comprendere

Che non ti avrò mai più

Het lege leven is een stad

Als ik tussen de mensen loop die het niet weten

Dat er iets mis is met mijn geest

Handen dicht in de zakken in de avond

In de lucht vol gedachten is het koud

Ik til mijn kraag op en knuffel mijn jas

Ik loop een bar binnen en vraag om de gebruikelijke koffie

Ik heb de meest triviale excuses al gevonden

Ik zou ook kunnen stoppen en naar de etalages kijken

Maar ik weet zeker dat ik het niet nodig zou hebben, waarom dan?

Jij bent het, onmerkbare emotie

Jij bent het, onbegrijpelijke reden

Jij bent het, het was allemaal een illusie

Maar het is niet mogelijk om te denken dat je niet meer van me houdt

Moeilijk te geloven of gewoon te begrijpen

Dat ik je nooit meer zal hebben

Het lege leven is een stad

Als ik 's nachts mijn ogen draai en jij er niet bent

En pas dan denk ik na over hoe graag ik je zou willen

Hoe vaak heb je van een afstand naar me gelachen?

Hoe vaak heb je ja gezegd met je hart?

Het was niet genoeg om je nog steeds hier te hebben

Ik zou je alles kunnen vertellen wat je niet weet

Of alles wat je nooit begreep

Ik zou je vanavond in ieder geval kunnen annuleren

Maar ik weet zeker dat ik het niet nodig zou hebben, weet je, waarom?

Jij bent het, onmerkbare emotie

Jij bent het, onbegrijpelijke reden

Jij bent het, het was allemaal een illusie

Maar het is niet mogelijk om te denken dat je niet meer van me houdt

Moeilijk te geloven of gewoon te begrijpen

Dat ik je nooit meer zal hebben