La Mia Vecchiaia - Mina

Quando io vivrò la mia vecchiaia, abbandonata a me

Mi scalderò pensando a te, nel mio tramonto

Ti ritroverò, magari ubriaco e perso in una via

E chiederò agli occhi miei l’ultima lacrima

Poi, la voce mia in un inverno freddo sentirai

Ti chiederà perché non sei tornato più

E barcollerai, dicendo che tu non hai chiesto mai

Di voler vivere

Vecchio pazzo mio, ae sarai solo almeno come me

Ti aiuterai pensando a noi per non crollare

Se memoria avrai, dai tempi lieti non ti staccherai

E ti berrai un bicchiere in più alla salute mia

Poi, ritornerai, la solitudine ti spingerà

E il tuo bastone impazzirà fra i piedi tuoi

Sì, ci sarò io a dirti: «Vecchio non fermarti lì

Vieni a morire qui»

Wanneer ik mijn oude dag leef, aan mij overgelaten

Ik zal opwarmen als ik aan je denk, in mijn zonsondergang

Ik zal je vinden, misschien dronken en verdwaald in een straat

En ik zal mijn ogen om de laatste traan vragen

Dan hoor je mijn stem in een koude winter

Hij zal je vragen waarom je nooit terug bent gekomen

En je zult wankelen en zeggen dat je het nooit hebt gevraagd

Van willen leven

Mijn oude dwaas, je zult minstens zo eenzaam zijn als ik

Je zult jezelf helpen door aan ons te denken om niet in te storten

Als je geheugen hebt, kom je niet uit gelukkige tijden

En je krijgt een extra glas voor mijn gezondheid

Dan zul je terugkeren, eenzaamheid zal je duwen

En je stok wordt gek tussen je voeten

Ja, ik zal er zijn om je te vertellen: «Oude man, stop daar niet»

Kom en sterf hier "