La Mia Carrozza - Mina

Ora vedo partire verso la collina

La mia carrozza, so che non vorrei

Vedo i colori di un paese antico

Che è ancora dolce nei ricordi miei

Sento parole rifiutate a Dio

Quando ero un fiore delle mani sue

E questa voce che mi sento in gola

Non può tremare né cercare scuse

Ho conosciuto l’alba sopra il mare

Che rispecchiava la mia mente al buio

Il cielo troppo grande, troppo amaro

Per aspettare ancora un preghiera

Come mi hanno guardato non potrò scordare

Mentre il mio grido cercava il sole

Io sorridevo ai bimbi dell’estate

Io sorridevo alle mie notti strane

E quelle strade che ricordo vuote

Ma poi credetti che fra le tue mani

Avrei trovato finalmente il sonno

Sarei tornata insieme alle mie fiabe

Vedo partire via da questa vita

La mia carrozza, so che non vorrei

Ma se ora lascio tutto il mio giardino

Voglio lasciarlo senza far rumore

Nu zie ik beginnen richting de heuvel

Mijn rijtuig, ik weet dat ik dat niet wil

Ik zie de kleuren van een oud land

Wat nog steeds zoet is in mijn herinneringen

Ik hoor woorden geweigerd aan God

Toen ik een bloem van zijn handen was

Het is deze stem die ik in mijn keel voel

Hij kan niet beven of excuses zoeken

Ik ontmoette de zonsopgang boven de zee

Dat weerspiegelde mijn geest in het donker

De lucht te groot, te bitter

Om te wachten op een ander gebed

Hoe ze naar me keken zal ik niet kunnen vergeten

Terwijl mijn kreet de zon zocht

Ik lachte naar de kinderen van de zomer

Ik glimlachte op mijn vreemde nachten

En die straten die ik me herinner leeg

Maar toen geloofde ik dat in jouw handen

Ik zou eindelijk slaap vinden

Ik zou terug samen zijn met mijn sprookjes

Ik zie vertrekken uit dit leven

Mijn rijtuig, ik weet dat ik dat niet wil

Maar als ik nu mijn hele tuin verlaat

Ik wil het rustig laten