L'Uomo Della Sabbia - Mina

L’uomo della sabbia, con la notte sulle spalle

Dall’inverno arriverà

L’uomo della sabbia, con la neve sulle ciglia

Dentro il buio ti vedrà

Lui camminerà nella tua mente

Dieci, cento vite avrai per niente

Gente avrà la faccia d’altra gente

Molte volte ti dirai che non sei tu

Lui dirà, vedrà quel che pensi e che non sai

Cose che tu non puoi, cose che non fai

Dirà, vedrà quel che non sospetterai

E che nasconderai perfino a te, dentro di te

L’uomo della sabbia, con la notte sulle spalle

Dall’inverno arriverà

L’uomo della sabbia, con la neve sulle ciglia

Dentro il buio ti vedrà

Lui farà cadere qualche grano

Nei tuoi occhi stanchi piano piano

Tu lo pregherai come un bambino

E col sonno i sogni tuoi vivrai

Lui dirà, vedrà quel che pensi e che non sai

Cose che tu non puoi, cose che non fai

Dirà, vedrà quel che non sospetterai

E che nasconderai perfino a te, dentro di te

L’uomo della sabbia, col silenzio dentro il cuore

Cadenzando il passo, va

L’uomo della sabbia, dal tic tac dell’orologio

Con il sonno arriverà

De man van het zand, met de nacht op zijn schouders

Van de winter zal het komen

De man van het zand, met de sneeuw op zijn wimpers

In het donker zal hij je zien

Hij zal in je gedachten wandelen

Tien, honderd levens krijg je voor niets

Mensen zullen de gezichten van andere mensen hebben

Vaak zeg je tegen jezelf dat jij het niet bent

Hij zal zeggen, hij zal zien wat je denkt en niet weet

Dingen die je niet kunt, dingen die je niet doet

Hij zal zeggen, hij zal zien wat je niet vermoedt

En dat je zelfs voor jezelf, in jezelf, zult verbergen

De man van het zand, met de nacht op zijn schouders

Van de winter zal het komen

De man van het zand, met de sneeuw op zijn wimpers

In het donker zal hij je zien

Hij zal wat granen laten vallen

In je vermoeide ogen langzaam

Je zult tot hem bidden als een kind

En met slaap leef je je dromen

Hij zal zeggen, hij zal zien wat je denkt en niet weet

Dingen die je niet kunt, dingen die je niet doet

Hij zal zeggen, hij zal zien wat je niet vermoedt

En dat je zelfs voor jezelf, in jezelf, zult verbergen

De man van het zand, met stilte in zijn hart

Tempo maken, het gaat

De zandman, vanaf de tik van de klok

Met slapen zal het komen