Long Way To The Light - Mike Scott

I’m sitting in my bedroom

overlooking Findhorn Bay

Cluny Hill ion the distance

summer on the way

Blue skies and sailing boats

like a picture in a book

I can’t believe I got here

or how long it took

Living one step at a time

putting one foot in front of the other

it sure feels right

Healing on my mind

been a long way

been a long way to the light

I’d made it to Manhattan

built myself a nest

I meant to get right back to doing

exactly what I do best:

Pluggin in an electric guitar,

leading a band

Well, if you want to give God a laugh

— tell him your plans!

Summer in the city

wilting in the heat

buzzing up and down to Bearsville

and back to Hudson Street

I learned meditation

and how to visualise —

just breathing, being still

never felt more alive!

Living one step at a time…

I spent the fall in transit

circling the moon

like a cat on a hot tin roof

like a fiddle without a tune

I found what I was searching for

in Mrs Caddy’s book

I had to go there straightaway

have myself a look

I flew back to Scotland

anticipation in my bones

the old country welcoming me like a prodigal coming home

I knelt and kissed the tarmac

in the wild atlantic rain

felt the fiery gaelic blood

rising in my veins

Living one step at a time…

I spent the night in Glasgow

flew to Inverness

I found the Place and at the first

I was not impressed

Nobody said hello

the faces left me cold

Back then how was I to know

all that would unfold?

I entered thje Sanctuary

— heard the vioce of a girl

sending out a circle of light

clear across the world

I shuddered in the Power

like a seedling in a storm

I’ve been travelling to this place

since the moment I was born

Flew back to New York City

singing the big city blues

the sand of Findhorn Bay

still clingin to my shoes

I tried to re-start my life

but the life I knew was gone

I had to let go everything

but that’s another song!

Living one step at a time…

So I’m sitting in my bedroom

overlooking Findhorn Bay

Cluny Hill in the distance

summer on the way

I’m watching sailing boats

bobbing to and fro

— time to hit the road

the only way I know…

Living one step at a time…

Ik zit in mijn slaapkamer

met uitzicht op Findhorn Bay

Cluny Hill op de afstand

zomer onderweg

Blauwe luchten en zeilboten

zoals een foto in een boek

Ik kan niet geloven dat ik hier ben beland

of hoe lang het duurde

Stap voor stap leven

de ene voet voor de andere zetten

het voelt zeker goed

Genezing in mijn gedachten

een lange weg geweest

een lange weg naar het licht geweest

Ik had het gehaald in Manhattan

heb een nest voor mezelf gebouwd

Ik wilde meteen weer aan de slag

precies waar ik het beste in ben:

Sluit een elektrische gitaar aan,

een band leiden

Nou, als je God wilt laten lachen

— vertel hem je plannen!

Zomer in de stad

verwelken in de hitte

zoemend op en neer naar Bearsville

en terug naar Hudson Street

Ik heb meditatie geleerd

en hoe te visualiseren:

gewoon ademen, stil zijn

voelde me nooit meer levend!

Stap voor stap leven...

Ik bracht de herfst door tijdens het transport

om de maan cirkelen

als een kat op een heet tinnen dak

als een viool zonder deuntje

Ik heb gevonden waarnaar ik op zoek was

in het boek van mevrouw Caddy

Ik moest er meteen heen

neem een ​​kijkje

Ik vloog terug naar Schotland

verwachting in mijn botten

het oude land verwelkomt me als een verloren zoon die thuiskomt

Ik knielde en kuste het asfalt

in de wilde Atlantische regen

voelde het vurige Gaelische bloed

stijgt in mijn aderen

Stap voor stap leven...

Ik heb de nacht doorgebracht in Glasgow

vloog naar Inverness

Ik vond de plaats en bij de eerste

Ik was niet onder de indruk

Niemand zei hallo

de gezichten lieten me koud

Hoe kon ik dat toen weten?

dat alles zou ontvouwen?

Ik ben het heiligdom binnengegaan

— hoorde de stem van een meisje

een cirkel van licht uitzenden

duidelijk over de hele wereld

Ik huiverde in de Power

als een zaailing in een storm

Ik ben naar deze plek gereisd

sinds het moment dat ik werd geboren

Teruggevlogen naar New York City

de blues van de grote stad zingen

het zand van Findhorn Bay

klamp me nog steeds vast aan mijn schoenen

Ik heb geprobeerd mijn leven opnieuw te beginnen

maar het leven dat ik kende was weg

Ik moest alles loslaten

maar dat is een ander liedje!

Stap voor stap leven...

Dus ik zit in mijn slaapkamer

met uitzicht op Findhorn Bay

Cluny Hill in de verte

zomer onderweg

Ik kijk naar zeilboten

heen en weer dobberen

— tijd om op pad te gaan

de enige manier die ik ken...

Stap voor stap leven...