Badlands (2015) - Metal Church

I ride alone… the wasteland that I cross

Well take another life we’ll take another loss

I feel a dry wind… dust is in my eyes

The arctic cold at night

The earth it tells me lies

Will these lonely nights ever end

Will I live to see my journeys end

And the world awakens me so hard

My values have been changed

I make a promise to myself never again

A dusty god-forsaken path endless to my dismay

I know these are the badlands

Somehow I’ll find my way

No more paradise

No more soothing rain

All is sacrificed the pain is all the same

Still I’m pushing onwards

Alone I can’t deny

My presence fills the desert

My spirit never dies

Ik rijd alleen... de woestenij die ik doorkruis

Nou, neem nog een leven, we nemen nog een verlies

Ik voel een droge wind... er zit stof in mijn ogen

De arctische kou 's nachts

De aarde die het me vertelt, liegt

Zullen deze eenzame nachten ooit eindigen?

Zal ik leven om mijn reizen te zien eindigen?

En de wereld maakt me zo hard wakker

Mijn waarden zijn gewijzigd

Ik beloof mezelf nooit meer

Een stoffig godverlaten pad eindeloos tot mijn ontsteltenis

Ik weet dat dit de badlands zijn

Op de een of andere manier zal ik mijn weg vinden

Geen paradijs meer

Geen rustgevende regen meer

Alles is opgeofferd, de pijn is hetzelfde

Toch ga ik door

Alleen kan ik niet ontkennen

Mijn aanwezigheid vult de woestijn

Mijn geest sterft nooit