Cuando Me Vaya - Melocos, Natalia Jiménez

Nunca pensé que llegaría

Nunca creí en ese momento

Te cambia la vida

Sin que tengas nada para seguirla…

Te cambia y no piensas

En lo que te olvidas

Y te despiertas un buen día

Lo ves todo al revés

Miras atrás ves tu camino

El que hicieron tus pies…

Y mandas besos para todos

Los que volverás a ver

Tantos recuerdos enlatados

En fotos de carné

En lágrimas de ayer

En todos los momentos que a tu lado

Yo esperé…

Que cuando me vaya

No caiga una lágrima por mí

Que sólo quede la amistad…

Tantos sueños que recordar…

Que cuando me vaya

Y coja ese tren una vez más

Y ya no entre por mi ventana

Ese dulce olor a sal…

Que cuando me vaya… de aquí

De mi tierra, de mi gente

De mi tierra, la que me vió nacer

La que me vió crecer, la que me vió ganar

Y me enseñó a perder

Ik had nooit gedacht dat het zou komen

Ik geloofde nooit in dat moment

het verandert je leven

Zonder dat je iets hebt om haar te volgen...

Het verandert je en je denkt niet

In wat je vergeet

En je wordt op een mooie dag wakker

je ziet alles ondersteboven

Je kijkt terug, je ziet je weg

Degene die je voeten hebben gemaakt...

En je stuurt kusjes naar iedereen

Degene die je weer zult zien

zoveel ingeblikte herinneringen

Op pasfoto's

In tranen van gisteren

In alle momenten die aan je zijde

Ik wachtte…

dat wanneer ik ga

laat geen traan om mij

Laat alleen vriendschap blijven...

Zoveel dromen om te onthouden...

dat wanneer ik ga

En nog een keer die trein nemen

En niet meer door mijn raam komen

Die zoete geur van zout...

Dat als ik vertrek... vanaf hier

Van mijn land, van mijn volk

Van mijn land, het land waar ik geboren ben

Degene die me zag groeien, degene die me zag winnen

En leerde me verliezen