Austin - Matthew Logan Vasquez

You wound me in

In my earlier years

I was too young to fear

The danger was near

Not born, but raised

In the mid-90s rage

In my suburban cage

Just south of the lake

We snuck out so late

And we ran from the cops

We hid in the church

My father was mad

We climbed the roof

Watched the morning appear

This hill country view

Can hold on to you

They fell out of love

Then ran out of cash

They were trying their best

Their children went west

Through the valley of death

Not knowing a thing

We’re Chuck and Irene

They arrived at the coast

My brother and I

Too Texas to hide

Still cuts in our eyes

Well, it was sink or swim

And I sank like a stone

Back to Austin I went

To my grandmother’s home

It was just out of reach

One high school away

I felt so alone

I felt so alone

I made that red-headed girl cry

I told her God was dead

That it was all in her head

I felt so alone

The next day was black

From the drugs that I ate

The whole trip finally peaked

The devil in me

I crawled so far inside

There we were eye to eye

The demons and me

We were thinking the same thing

My dad he arranged

Me, put on a plane

«Our son’s lost his way

Heal in Jesus' name»

I fell into Grace

My demons and me

Will stand in the light

I’ll promise to keep

Then I grew to a man

This light had fallen dim

I roam through the Earth

Not giving a shit

Like a ghost from the past

Somehow she saw me

And everyone that I’ve been

She put them back into reach

I met her by chance

In a Fresno bar

She pulled me right out of the pit

With lovin' right in her heart

With my cup overflowin'

Back to Austin we go

The city has changed

And so have I

But it’s never left my mind

The holiest of Commanche hills

The cedar smell, the midnight thrills

Austin, don’t let me go

Austin, don’t let me go

Austin, don’t let me go

Austin, don’t let me go

Je wond me op

In mijn vroegere jaren

Ik was te jong om bang te zijn

Het gevaar was nabij

Niet geboren, maar getogen

In het midden van de jaren 90 woede

In mijn voorstedelijke kooi

Net ten zuiden van het meer

We zijn zo laat weggeglipt

En we renden weg van de politie

We verstopten ons in de kerk

Mijn vader was boos

We zijn op het dak geklommen

Zag de ochtend verschijnen

Dit uitzicht op het heuvellandschap

Kan je vasthouden

Ze zijn uit liefde gevallen

Toen was het geld op

Ze deden hun best

Hun kinderen gingen naar het westen

Door de vallei van de dood

Van niets weten

Wij zijn Chuck en Irene

Ze kwamen aan bij de kust

Mijn broer en ik

Te Texas om te verbergen

Nog steeds snijwonden in onze ogen

Nou, het was zinken of zwemmen

En ik zonk als een steen

Terug naar Austin ging ik

Naar het huis van mijn oma

Het was net buiten bereik

Eén middelbare school verwijderd

Ik voelde me zo alleen

Ik voelde me zo alleen

Ik heb dat roodharige meisje aan het huilen gemaakt

Ik vertelde haar dat God dood was

Dat het allemaal in haar hoofd zat

Ik voelde me zo alleen

De volgende dag was zwart

Van de drugs die ik at

De hele reis bereikte eindelijk zijn hoogtepunt

De duivel in mij

Ik kroop zo ver naar binnen

Daar stonden we oog in oog

De demonen en ik

We dachten hetzelfde

Mijn vader heeft hij geregeld

Ik, stap in een vliegtuig

"Onze zoon is de weg kwijt"

Genees in Jezus' naam»

Ik viel in Grace

Mijn demonen en ik

Zal in het licht staan

Ik beloof je te houden

Toen groeide ik uit tot een man

Dit licht was zwak geworden

Ik zwerf door de aarde

Het kan me niets schelen

Als een geest uit het verleden

Op de een of andere manier zag ze me

En iedereen die ik ben geweest

Ze heeft ze weer binnen handbereik gebracht

Ik heb haar toevallig ontmoet

In een Fresno-bar

Ze trok me recht uit de put

Met liefde in haar hart

Met mijn kopje overflowin'

Terug naar Austin gaan we

De stad is veranderd

En ik ook

Maar het is nooit uit mijn gedachten gegaan

De heiligste heuvels van de Commanche

De geur van ceder, de sensatie van middernacht

Austin, laat me niet gaan

Austin, laat me niet gaan

Austin, laat me niet gaan

Austin, laat me niet gaan