Pacific Grove - Matt Costa

I know you’ve been away for a long time

Feels like ten years or more

It’s got me to thinking I shouldn’t have said

All those things I regret even more now

I’m feeling sentimental

Times I’m living for the past

Pull your face before my eyes

But it never seems to last

So let’s go back to Pacific Grove

When those monarchs come back home

I know I won’t make it alone

With love and laughing and tapping

When that evening sun goes down

And meet halfway in Pacific Grove

At times my mind did wander

Like a bird from limp to limp

Wake up early but who am I fooling

There’s no one next to me

And there on the misty street

Is that neon light we know

Often I’ve longed for your silhouette

Glowing inside that window

Let’s go back to Pacific Grove

When those monarchs come back home

I know I won’t make it alone

With love and laughing and tapping

When that evening sun goes down

And meet halfway in Pacific Grove

Pacific Grove

Pacific Grove

Now if you’re loving someone new

If that fountain’s overflowing

I get the feeling that I’m on the banks

Warring as a river stone

I know you’ve been away for a long time

Feels like ten years or more

It got me to thinking I shouldn’t have said

All those things I regret even more now

Let’s go back to pacific grove

When those monarchs come back home

I know I won’t make it alone

With love and laughing and tapping

When that evening sun goes down

And meet halfway in Pacific Grove

We’ll meet halfway in Pacific Grove

Pacific Grove

Ik weet dat je lang weg bent geweest

Voelt als tien jaar of langer

Ik moet denken dat ik het niet had mogen zeggen

Van al die dingen heb ik nu nog meer spijt

Ik voel me sentimenteel

Tijden waarin ik leef voor het verleden

Trek je gezicht voor mijn ogen

Maar het lijkt nooit te duren

Dus laten we teruggaan naar Pacific Grove

Wanneer die vorsten thuiskomen

Ik weet dat ik het niet alleen zal maken

Met liefde en lachen en tikken

Als die avondzon ondergaat

En ontmoet elkaar halverwege in Pacific Grove

Soms dwaalden mijn gedachten af

Als een vogel van slap naar slap

Vroeg wakker, maar wie houd ik voor de gek

Er is niemand naast me

En daar in de mistige straat

Is dat neonlicht dat we kennen?

Vaak heb ik naar je silhouet verlangd

Gloeiend in dat raam

Laten we teruggaan naar Pacific Grove

Wanneer die vorsten thuiskomen

Ik weet dat ik het niet alleen zal maken

Met liefde en lachen en tikken

Als die avondzon ondergaat

En ontmoet elkaar halverwege in Pacific Grove

Pacific Grove

Pacific Grove

Als je nu van iemand nieuw houdt

Als die fontein overloopt

Ik heb het gevoel dat ik op de bank sta

Strijden als een riviersteen

Ik weet dat je lang weg bent geweest

Voelt als tien jaar of langer

Het zette me aan het denken dat ik het niet had moeten zeggen

Van al die dingen heb ik nu nog meer spijt

Laten we teruggaan naar de Pacific Grove

Wanneer die vorsten thuiskomen

Ik weet dat ik het niet alleen zal maken

Met liefde en lachen en tikken

Als die avondzon ondergaat

En ontmoet elkaar halverwege in Pacific Grove

We ontmoeten elkaar halverwege in Pacific Grove

Pacific Grove