Ответ - Маша Тереб

Ты не знаешь кто же ты пока.

Я сижу, смотрю на облака.

Тебя, меня не замечая,

Они летят, куда — не знаю.

И вряд ли ты мне сможешь дать на это ответ.

Ты пока не знаешь — кто же ты есть.

Я как будто здесь, а вроде не здесь.

Мы слушаем рассказы реки,

Мы так близки, так далеки.

И вряд ли есть на это однозначный ответ…

Je weet nog niet wie je bent.

Ik ga zitten en kijk naar de wolken.

Jij, die mij niet opmerkt,

Ze vliegen waar ik het niet weet.

En het is onwaarschijnlijk dat u mij hierop een antwoord kunt geven.

Je weet nog niet wie je bent.

Ik lijk hier te zijn, maar het lijkt niet hier.

We luisteren naar de verhalen van de rivier,

We zijn zo dichtbij, zo ver weg.

En daar is nauwelijks een eenduidig ​​antwoord op...