Amore In Polvere - Marracash, Del

Io lo so il loro gioco, vogliono una risposta

Una spiegazione avvolta in un bel fiocco rosa

Puntare il dito contro la mia famiglia

La mia infanzia, cercandomi lo sporco e la rabbia ah!

La colpa datela ai videogames, alle canzoni o alla tele o alle emozioni

Ma quando ho cominciato io non avevo motivazioni

Non avevo niente, ero come voi

Volevo fare parte di qualcosa nella vita

Anche se questo qualcosa era una morte collettiva

E forse la tua alternativa alla mia apatia

Semplicemente non era abbastanza viva

Ricordo, eravamo annoiati quella mattina

A casa mia, nell’ora di geografia

Ridevamo dopo la prima, ci sentivamo più amici, più uniti, più in cima!

Io mi sono innamorato di te, forse solo perché

Voglio qualcosa da sognare

Io mi sono innamorato di te, forse solo perché

Non c’era niente di meglio da fare

E così di giorno avevo qualcuno da incontrare

La notte avevamo qualcosa, per sognare

Passavano le settimane

Per lo più stavamo giù le sere, a farci, a parlare

E la vedevo entrare nei discorsi, nei nostri scherzi

Farci sentire speciali e diversi

La realtà non bastava più, noi figli della TV

Volevamo un film con gli effetti

Sensazioni senz’azioni, finte come le espressioni dei presentatori

Come i seni delle ballerine, gli amori dei calciatori

Le famiglie unite negli spot dei pandori

A un mondo artificiale spetta un paradiso artificiale

Senza santi, eroi e fidanzate

Ti cercavo in queste strade, ma era inutile

È la storia di un ragazzo intelligente che fa cose stupide

Io mi sono innamorato di te, forse solo perché

Voglio qualcosa da sognare

Io mi sono innamorato di te, forse solo perché

Non c’era niente di meglio da fare

E ora di giorno maledico di averti incontrata

Il vuoto che avevo dentro si è allargato e mi ha fagocitato

Di notte torno a cercarti, vedo gli altri

Ora so che sono tutti bugiardi

Che buffo di notte mi agitavi e mi levavi il sonno

E ora senza di te non dormo e non sogno

Solo un sogno ricorrente, un’onda gigantesca

Una parete d’acqua immensa che mi cade in testa

Dopo le risate le lacrime, se guardi dentro l’abisso

Anche l’abisso guarda dentro te!

Hai preso tutto ciò che c’era da prendere

Ho perso tutto ciò che c’era da perdere

Ho eliminato chi potrebbe esserci d’intralcio

Ho collegato ormai le tessere del tuo mosaico

Se non è amore che cos'è ciò che provo per te?

Passa il tempo più ti cerco più vorrei smettere

Io mi sono innamorato di te, forse solo perché

Voglio qualcosa da sognare

Io mi sono innamorato di te, forse solo perché

Non c’era niente di meglio da fare

Questa è una storia d’amore: si può amare una sostanza?

Questa è una storia di dipendenza: si può dipendere da qualcosa che ti uccide?

Ik ken hun spel, ze willen een antwoord

Een uitleg verpakt in een mooi roze strikje

Wijs met de vinger naar mijn familie

Mijn jeugd, op zoek naar vuil en woede ah!

De schuld wordt gegeven aan videogames, liedjes of televisie of emoties

Maar toen ik begon had ik geen motivatie

Ik had niets, ik was zoals jij

Ik wilde deel uitmaken van iets in het leven

Zelfs als dit iets een collectieve dood was

En misschien jouw alternatief voor mijn apathie

Ze leefde gewoon niet genoeg

Ik weet nog dat we ons die ochtend verveelden

Bij mij thuis, in het uur van aardrijkskunde

We lachten na de eerste, we voelden ons meer vrienden, meer verenigd, meer bovenop!

Ik werd verliefd op je, misschien gewoon omdat

Ik wil iets om over te dromen

Ik werd verliefd op je, misschien gewoon omdat

Er was niets beters te doen

En dus had ik overdag iemand om te ontmoeten

'S Nachts hadden we iets om over te dromen

Weken gingen voorbij

Meestal waren we 's avonds aan het vrijen, aan het praten

En ik zag haar de toespraken binnenkomen, onze grappen

Laat ons speciaal en anders voelen

De realiteit was niet langer genoeg, wij kinderen van TV

We wilden een film met effecten

Sensaties zonder actie, zo nep als de uitingen van de presentatoren

Zoals de borsten van dansers, de liefdes van voetballers

Families verenigd in de pandoro-spots

Een kunstmatig paradijs hoort bij een kunstmatige wereld

Zonder heiligen, helden en vriendinnen

Ik zocht je in deze straten, maar het was nutteloos

Het is het verhaal van een slimme jongen die domme dingen doet

Ik werd verliefd op je, misschien gewoon omdat

Ik wil iets om over te dromen

Ik werd verliefd op je, misschien gewoon omdat

Er was niets beters te doen

En nu van de dag vervloek ik dat ik je heb ontmoet

De leegte in mij werd groter en overspoelde mij

's Nachts ga ik terug om je te zoeken, ik zie de anderen

Nu weet ik dat het allemaal leugenaars zijn

Hoe grappig 's nachts heb je me wakker gemaakt en me slaperig gemaakt

En nu zonder jou slaap ik niet en droom ik niet

Gewoon een terugkerende droom, een gigantische golf

Een immense muur van water die op mijn hoofd valt

Na het lachen, de tranen, als je in de afgrond kijkt

Zelfs de afgrond kijkt in je!

Je nam alles wat er te nemen viel

Ik heb alles verloren wat er te verliezen viel

Ik heb geëlimineerd wie in de weg zou kunnen staan

Ik heb nu de tegels van je mozaïek verbonden

Als het geen liefde is, wat voel ik dan voor jou?

De tijd verstrijkt, hoe meer ik naar je zoek, hoe meer ik zou willen stoppen

Ik werd verliefd op je, misschien gewoon omdat

Ik wil iets om over te dromen

Ik werd verliefd op je, misschien gewoon omdat

Er was niets beters te doen

Dit is een liefdesverhaal: kun je van een stof houden?

Dit is een verhaal over verslaving: kun je verslaafd zijn aan iets dat je doodt?