CRUDELIA - I nervi - Marracash

Un ragazzo incontra una ragazza

Sono entrambi fuoco e incendiano la stanza

Nella vita lui un po' ce l’ha fatta

Però sotto sotto qualcosa gli manca

E lei lo capta, sembra calda, che ha una marcia in più

Mentre dentro invece è la più marcia

Mentre dentro è fredda come igloo

È un’arpia, strategia, diventare quello che lui vuole

Che lei sia, pianti e figa, le armi per estorcergli l’amore

Dice, dice, ma è una predatrice, prima stordisce la preda

Lui reagisce, però non capisce che lentamente si è presa tutto

Tutto l’amore che ho, tutte le forze che ho in me

Tutto l’orgoglio che ho, sarei impazzito sennò

E ho pianto troppo, però, tutte le lacrime che ho

Ti ho dato tutto, te no, eri Crudelia De Mon

Tutte le volte che ti ho detto basta perché superavamo i limiti

Tutti i tuoi drammi, gli inganni, gli scontri e dopo i gesti folli

I «ti giuro che è l’ultima volta»

Sensi di colpa, se ti voltavo le spalle, mi gridavi:

«Ti amo, ti amo, ti amo, ti amo, ti amo

E non ho ancora finito con te»

Tu che gridi fino a diventare brutta

Io che ancora non so chi davvero sei

E nessuno poi la tira tanto lunga

Meno che me, meno che lei

Non so se è amore o manipolazione, desiderio od ossessione

Se pigrizia o depressione, che finisca, per favore

(Prima) che esaurisca la ragione

Rissa per la strada per la tua scenata, quasi all’estero mi arrestano

Io ti voglio fuori casa, fuori dal mio letto, fuori dalla testa mo

Mentire senza emozioni, come fai?

Il mio amore è marcito in odio

Forse sei il peggio che abbia incontrato mai

Sicuramente sul podio

Che poi non so perdonare me

Perché ero un complice in fondo

Ti ho dato l’anima e invece te

Mi hai dato solo il tuo corpo

Tutto l’amore che ho, tutte le forze che ho in me

Tutto l’orgoglio che ho, sarei impazzito sennò

E ho pianto troppo, però, tutte le lacrime che ho

Ti ho dato tutto, te no, eri Crudelia De Mon

Tutte le volte che ti ho detto basta perché superavamo i limiti

Tutti i tuoi drammi, gli inganni, gli scontri e dopo i gesti folli

Ti giuro che è l’ultima volta, sensi di colpa

Mi pugnalavi alle spalle, mi gridavi:

«Ti odio, ti odio, ti odio, ti odio, ti odio

Non mi è importato mai niente di te»

Mi hanno insegnato a non odiare i miei nemici, ma non ne avevo mai amato uno

(Non ne avevo mai amato uno)

Quando ci siamo conosciuti, si sapeva già che uno dei due avrebbe perso,

ma come potevo vincere con te?

(Come potevo vincere con te?)

Non provi niente, sei un rettile vestito da essere umano (Sei un rettile

vestito da umano)

Quello che hai fatto a me e quello che hai fatto a te stessa lo farai a tutti e

per sempre, perché sei un buco nero, perché questa è la tua natura (Perché

questa è la tua natura)

Ma io ho smesso di essere una tua vittima, tu non smetterai mai di esserlo,

non ammetterai mai chi sei (Non ammetterai mai chi sei, non ammetterai mai chi

sei)

Een jongen ontmoet een meisje

Ze zijn allebei vuur en zetten de kamer in brand

In het leven heeft hij het een beetje gehaald

Maar diep van binnen ontbreekt er iets

En ze pakt het op, het ziet er geil uit, dat het een randje heeft

Terwijl het binnen het meest rot is

Terwijl het binnen zo koud is als een iglo

Het is een harpij, een strategie, om te worden wat hij wil

Moge zij, huilend en poesje, de wapens zijn om liefde van hem af te persen

Ze zegt, ze zegt, maar ze is een roofdier, eerst verdooft ze de prooi

Hij reageert, maar begrijpt niet dat ze langzaam alles heeft ingenomen

Alle liefde die ik heb, alle kracht die ik in mij heb

Met alle trots die ik heb, zou ik anders gek zijn geworden

En ik huilde echter te veel, alle tranen die ik heb

Ik gaf je alles, niet jij, je was Cruella De Mon

Elke keer dat ik je heb verteld dat dat genoeg is, zijn we over de limiet gegaan

Al je drama's, het bedrog, de gevechten en na de gekke gebaren

ik "ik zweer het is de laatste keer"

Schuldgevoelens, als ik je de rug toekeerde, schreeuwde je tegen me:

"Ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je

En ik ben nog niet klaar met jou"

Jij die schreeuwt tot je lelijk wordt

Ik weet nog steeds niet wie je echt bent

En niemand doet er zo lang over

Minder dan ik, minder dan zij

Ik weet niet of het liefde is of manipulatie, verlangen of obsessie

Als luiheid of depressie, laat het stoppen, alstublieft

(Voor) het raakt buiten de rede

Vechten op straat voor jouw scene, bijna in het buitenland arresteren ze me

Ik wil dat je het huis uit, uit mijn bed, uit mijn gedachten

Liegen zonder emotie, hoe doe je dat?

Mijn liefde is verrot in haat

Misschien ben jij de ergste die ik ooit ben tegengekomen

Zeker op het podium

Wat weet dan niet hoe me te vergeven?

Omdat ik toch medeplichtig was

Ik gaf je mijn ziel en in plaats daarvan jou

Je gaf me alleen je lichaam

Alle liefde die ik heb, alle kracht die ik in mij heb

Met alle trots die ik heb, zou ik anders gek zijn geworden

En ik huilde echter te veel, alle tranen die ik heb

Ik gaf je alles, niet jij, je was Cruella De Mon

Elke keer dat ik je heb verteld dat dat genoeg is, zijn we over de limiet gegaan

Al je drama's, het bedrog, de gevechten en na de gekke gebaren

Ik zweer dat het de laatste keer is, schuldgevoelens

Je stak me in de rug, je schreeuwde tegen me:

"Ik haat je, ik haat je, ik haat je, ik haat je, ik haat je"

Ik heb nooit om je gegeven"

Ze leerden me mijn vijanden niet te haten, maar ik had er nog nooit van gehouden

(ik heb er nooit van gehouden)

Toen we elkaar ontmoetten, wisten we al dat een van ons zou verliezen,

maar hoe kon ik met jou winnen?

(Hoe kan ik met jou winnen?)

Je voelt niets, je bent een reptiel gekleed als een mens (Je bent een reptiel)

verkleed als mens)

Wat je mij hebt aangedaan en wat je jezelf hebt aangedaan, zul je iedereen aandoen en

voor altijd, omdat je een zwart gat bent, omdat dit je natuur is (Waarom?

dit is jouw aard)

Maar ik stopte met je slachtoffer te zijn, je zult nooit stoppen met te zijn,

Je zult nooit toegeven wie je bent (Je zult nooit toegeven wie je bent, je zult nooit toegeven wie)

zes)