I Know - Marina Maximilian

Start wearing the boots i bought you

Start wearing these pants

Start wearing the ring i’d get you

If we only had the chance

Start wearing my arms around you

Start caring my love

I am the one made a saint out of you

This insanity now stopped

I know

I know

I had to go

I know

Start listening to what i tell you

Try taking my tips

Just celebrate your body your way

Go on!

Eat all the chocolate chips!

Stop wearing these funny outfits

Go back to the yellow dress

Undress this persona for public

Please, let me look at you at last.

I know

I know

You had to go

I know

Your mother won’t answer my calls

She hates to hear my voice

But i tell you

Ho, beloved mother,

Trust us, we had no better choice

Though it seems that i go on with my life

You go on everywhere with me

At first i thought i should replace your spot

Now i found out how present is the history.

«i know…

I believe it so…» she tells me.

No, you don’t know.

I love him so.

I had to go.

It’s no one’s fault

No one’s.

No where to run to,

No where to escape what I’m feeling

No where to run to

Begin met het dragen van de laarzen die ik voor je heb gekocht

Begin deze broek te dragen

Begin met het dragen van de ring die ik voor je zou krijgen

Hadden we maar de kans

Begin mijn armen om je heen te dragen

Begin om mijn liefde te geven

Ik ben degene die een heilige van je is gemaakt

Deze waanzin is nu gestopt

Ik weet

Ik weet

Ik moest gaan

Ik weet

Luister naar wat ik je vertel

Probeer mijn tips te volgen

Vier je lichaam gewoon op jouw manier

Ga verder!

Eet alle chocoladeschilfers!

Stop met het dragen van deze grappige outfits

Ga terug naar de gele jurk

Kleed deze persona uit voor publiek

Alsjeblieft, laat me eindelijk naar je kijken.

Ik weet

Ik weet

Je moest gaan

Ik weet

Je moeder beantwoordt mijn oproepen niet

Ze haat het om mijn stem te horen

Maar ik zeg het je

Hoi, geliefde moeder,

Geloof ons, we hadden geen betere keuze

Hoewel het lijkt alsof ik doorga met mijn leven

Je gaat overal met me mee door

Eerst dacht ik dat ik je plek moest vervangen

Nu ontdekte ik hoe actueel de geschiedenis is.

"ik weet…

Ik geloof dat het zo...» vertelt ze me.

Nee, dat weet je niet.

Ik hou zo van hem.

Ik moest gaan.

Het is niemands schuld

Van niemand.

Geen waar naartoe te rennen,

Geen waar ik kan ontsnappen aan wat ik voel

Geen waarheen te rennen