Vivre - Marina Kaye, Soprano

Tu m’as laissé la peur du vide

Des coups d'éclats, des mots acides

J’ai cru si fort, t’as crucifié

Tous mes efforts pour t’arrimer

Ou je coule, ou c’est nous

Que je coule et c’est tout

Avortonne, quand tu me disais

Abandonne, de toi je ne veux rien hériter

Surrender, surrender, surrender, oh

Surrender, surrender, surrender, oh

Dans tous tes mots tu nous suicides

Je laisse sous les eaux ton cœur aride

Si j’ai eu tort, c’est de t’aimer

Je mets à mort tes vérités

Ou je coule, ou c’est nous

Que je coule et c’est tout

Avortonne, quand tu me disais

Abandonne, de toi je ne veux rien hériter

Surrender, surrender, surrender, oh

Surrender, surrender, surrender, oh

Tu aurais dû être mon socle mais tu as nourri mes peurs

M’apprendre à être un rock, pas à nourrir ma rancœur

Écorché vif, j’ai dû apprendre à me soigner seul

Car la lame de tes mots m’a tellement laissé de séquelles

L’espoir fait vivre, toi tu m’en as donné peu

Donc pour survivre j’ai dû m’accrocher à mes vœux

J’ai suivi ma voix avant que tu la rendes muette

Le monde est beaucoup plus beau depuis que je ne portes plus tes lunettes

La peur du vide m’a fait prendre de la hauteur

Ma rage de vaincre a mis un arc-en-ciel à ma noirceur

Aujourd’hui je suis guéri

Tu n’es plus ma maladie

J’ai quitté l’enfer pour trouver mon paradis

Avortonne, quand tu me disais

Abandonne, de toi je ne veux rien hériter

Surrender, surrender, surrender, oh

Surrender, surrender, surrender, oh

Avortonne

Quand tu me disais

Abandonne

De toi je ne veux rien hériter

Surrender surrender surrender

Surrender surrender surrender

Je liet me achter met de angst voor leegte

Uitbarstingen, zure woorden

Ik geloofde zo hard, jij gekruisigd

Al mijn inspanningen om je vast te binden

Of ik zink, of wij zijn het

Dat ik zinken en dat is het

Abortus, toen je het me vertelde

Geef het op, van jou wil ik niets erven

Overgave, overgave, overgave, oh

Overgave, overgave, overgave, oh

In al je woorden vermoord je ons

Ik laat je dorre hart onder water

Als ik het mis had, was het om van je te houden

Ik vermoord je waarheden

Of ik zink, of wij zijn het

Dat ik zinken en dat is het

Abortus, toen je het me vertelde

Geef het op, van jou wil ik niets erven

Overgave, overgave, overgave, oh

Overgave, overgave, overgave, oh

Je had mijn fundament moeten zijn, maar je voedde mijn angsten

Leer me een rots te zijn, niet mijn wrok te voeden

Levend gevild, ik moest leren mezelf te genezen

Omdat het mes van je woorden me zoveel littekens heeft achtergelaten

Hoop geeft leven, je gaf me weinig

Dus om te overleven moest ik me aan mijn geloften houden

Ik volgde mijn stem voordat je hem het zwijgen oplegde

De wereld is veel mooier sinds ik je bril niet meer draag

De angst voor leegte deed me groeien

Mijn woede om te winnen heeft mijn duisternis overschaduwd

Vandaag ben ik genezen

Je bent niet langer mijn ziekte

Ik verliet de hel om mijn paradijs te vinden

Abortus, toen je het me vertelde

Geef het op, van jou wil ik niets erven

Overgave, overgave, overgave, oh

Overgave, overgave, overgave, oh

Aborteert

Toen je het me vertelde

Verlaten of achtergelaten

Van jou wil ik niets erven

Overgave overgave

Overgave overgave