The Sky Above the Rain - Marillion

She loves him

But she doesn’t want him

She used to burn for him

But now that’s changed

She knows he knows

And she says it isn’t so

What else can she say?

But when he reaches out

She turns away

When he talks about it

She says he’s cruel

So he apologises

Counts his blessings

What else can he do?

She used to gaze at him reach out with her toes to touch him

She still loves him

But she doesn’t want him

And in her eyes, he’s so much less

Than the light heart she met

The laughing boy she used to know

He feels ugly now, and the ugliness, creeps around inside him

Until he really is

The animal paws at him, gnaws at him

The silver-back wins over him

And in his pain, and bitter shame, he resents her

The one who loves him

They said they’d never lie

They’d learned their lessons from the last times

They said that they could talk

They could always talk

Deceit stirs in them now for reasons good as well as bad

But he wants so much

Not to live another lie

To be free and high again

Trying to see the blue sky above the rain

Trying to see the blue sky above the rain

Remembering the blue sky above the pouring rain

He’s trying to see the blue sky above the rain

He’s flown there and he’s seen it

Been up there lighter than air, floating in the miracle

But he can’t fly until she wants him

He can’t burn until she sparks him

He’s dressed in lead from toe to head

Trying to see the blue sky above the rain

Remembering the blue sky above the rain

Maybe they’ll talk

Soul to soul head to head heart to heart eye to eye

Rise up to that blue space above the clouds

Where troubles die

And tears dry

Heading West and climbing

In that place the sun never stops shining

The rain’s below us

Ze houdt van hem

Maar ze wil hem niet

Ze brandde altijd voor hem

Maar dat is nu veranderd

Zij weet dat hij het weet

En ze zegt dat het niet zo is

Wat kan ze nog meer zeggen?

Maar wanneer hij uitreikt

Ze draait zich om

Als hij erover praat

Ze zegt dat hij wreed is

Dus hij verontschuldigt zich

Telt zijn zegeningen

Wat kan hij nog meer doen?

Ze staarde hem altijd aan en reikte met haar tenen om hem aan te raken

Ze houdt nog steeds van hem

Maar ze wil hem niet

En in haar ogen is hij zo veel minder

Dan het lichte hart dat ze ontmoette

De lachende jongen die ze vroeger kende

Hij voelt zich nu lelijk, en de lelijkheid kruipt in hem rond

Tot hij echt is

Het dier klauwt naar hem, knaagt aan hem

De zilverrug wint van hem

En in zijn pijn en bittere schaamte heeft hij een hekel aan haar

Degene die van hem houdt

Ze zeiden dat ze nooit zouden liegen

Ze hadden hun lessen geleerd van de afgelopen tijd

Ze zeiden dat ze konden praten

Ze konden altijd praten

Bedrog roert hen nu om zowel goede als slechte redenen

Maar hij wil zo veel

Niet om nog een leugen te leven

Om weer vrij en high te zijn

Proberen de blauwe lucht boven de regen te zien

Proberen de blauwe lucht boven de regen te zien

Denkend aan de blauwe lucht boven de stromende regen

Hij probeert de blauwe lucht boven de regen te zien

Hij is daarheen gevlogen en hij heeft het gezien

Ben daarboven lichter dan lucht, zwevend in het wonder

Maar hij kan pas vliegen als zij hem wil

Hij kan niet branden totdat ze hem vonkt

Hij is van teen tot hoofd in lood gekleed

Proberen de blauwe lucht boven de regen te zien

Herinnerend aan de blauwe lucht boven de regen

Misschien praten ze

Ziel tot ziel hoofd tot hoofd hart tot hart oog tot oog

Stijg op naar die blauwe ruimte boven de wolken

Waar problemen sterven

En tranen drogen

Richting het westen en klimmen

Op die plek houdt de zon nooit op met schijnen

De regen is beneden ons