Script For A Jester's Tear - Marillion

So here I am once more in the playground of the broken hearts

One more experience, one more entry in a diary, self-penned

Yet another emotional suicide overdosed on sentiment and pride

Too late to say I love you, too late to re-stage the play

Abandoning the relics in my playground of yesterday

I’m losing on the swings, I’m losing on the roundabouts

I’m losing on the swings, I’m losing on the roundabouts

Too much, too soon, too far to go, too late to play, the game is over

The game is over

So here I am once more in the playground of the broken heart

I’m losing on the swings, losing on the roundabouts, the game is over, over

Yet another emotional suicide overdosed on sentiment and pride

I’m losing on the swings, losing on the roundabouts, the game is over

Too late to say I love you, too late to re-stage the play

The game is over

I act the role in classic style of a martyr carved with twisted smile

To bleed the lyric for this song to write the rites to right my wrongs

An epitaph to a broken dream to exorcise this silent scream

A scream that’s borne from sorrow

I never did write that love song, the words just never seemed to flow

Now sad in reflection did I gaze through perfection

And examine the shadows on the other side of the morning

And examine the shadows on the other side of mourning

Promised wedding now a wake

The fool escaped from paradise will look over his shoulder and cry

Sit and chew on daffodils and struggle to answer why?

As you grow up and leave the playground

Where you kissed your prince and found your frog

Remember the jester that showed you tears, the script for tears

So I’ll hold our peace forever when you wear your bridal gown

In the silence of my shame the mute that sang the sirens' song

Has gone solo in the game, I’ve gone solo in the game

But the game is over

Can you still say you love me

Dus hier ben ik weer in de speeltuin van de gebroken harten

Nog een ervaring, nog een vermelding in een dagboek, zelfgeschreven

Weer een emotionele zelfmoord overdosis aan sentiment en trots

Te laat om te zeggen dat ik van je hou, te laat om het toneelstuk opnieuw op te voeren

Het achterlaten van de relikwieën in mijn speeltuin van gisteren

Ik verlies op de schommels, ik verlies op de rotondes

Ik verlies op de schommels, ik verlies op de rotondes

Te veel, te vroeg, te ver om te gaan, te laat om te spelen, het spel is voorbij

Het spel is voorbij

Dus hier ben ik weer in de speeltuin van het gebroken hart

Ik verlies op de schommels, verlies op de rotondes, het spel is voorbij, voorbij

Weer een emotionele zelfmoord overdosis aan sentiment en trots

Ik verlies op de schommels, verlies op de rotondes, het spel is voorbij

Te laat om te zeggen dat ik van je hou, te laat om het toneelstuk opnieuw op te voeren

Het spel is voorbij

Ik speel de rol in klassieke stijl van een martelaar gesneden met een verwrongen glimlach

Om de tekst van dit nummer te laten bloeden om de riten te schrijven om mijn fouten recht te zetten

Een grafschrift bij een gebroken droom om deze stille schreeuw uit te drijven

Een schreeuw die voortkomt uit verdriet

Ik heb dat liefdesliedje nooit geschreven, de woorden leken nooit te vloeien

Nu bedroefd in reflectie staarde ik door perfectie

En onderzoek de schaduwen aan de andere kant van de ochtend

En onderzoek de schaduwen aan de andere kant van de rouw

Beloofde bruiloft nu wakker

De dwaas ontsnapt uit het paradijs zal over zijn schouder kijken en huilen

Zitten en kauwen op narcissen en worstelen om te beantwoorden waarom?

Naarmate je ouder wordt en de speeltuin verlaat

Waar je je prins kuste en je kikker vond

Denk aan de nar die je tranen liet zien, het script voor tranen

Dus ik zal voor altijd onze vrede bewaren als je je bruidsjurk draagt

In de stilte van mijn schaamte de stomme die het lied van de sirenes zong

Is solo gegaan in de game, ik ben solo gegaan in de game

Maar het spel is afgelopen

Kun je nog steeds zeggen dat je van me houdt