The Only Unforgivable Thing - Marillion

The only unforgivable thing

Hauls itself out of bed

Looks over my shoulder

At the Bloodyenglishweather

The only unforgivable thing

Waits for me in the corner of the room

Laughs as I clean my teeth

Laughs as I rub at my eyes

The only unforgivable thing

Is curled up in the wardrobe with my clothes

Sticks like chicken bones in my throat

Ruins the ritual Sunday lunchtimes

The only unforgivable thing

Watches itself with me

Every night on the tv

Follows me across the park

As I go out walking in the dark

Waits for me in the kitchen cupboards

The only unforgivable thing

The only unforgivable thing

We will close down

Hide in the corner of the

Lost and Found

For to live without the ground

Is so unsound

Gravity would only pull us down

Will no one help the boys

Who exist only as voices?

I have lost the stars and the sky

It was so that I could keep the earth

So now I’m found

Beyond the rocket-burst among the burned out fireworks

In November

The only unforgivable thing

Is comfortable in it’s own skin

Whispers «Why did you do this to me?»

'til it’s just about all

Just about all I can see

The only unforgivable thing

The only unforgivable thing

The only unforgivable thing

I did.

I did.

You did.

You did.

You did.

We did.

Het enige onvergeeflijke

Trekt zichzelf uit bed

Kijkt over mijn schouder

Bij het Bloedigeengelsweer

Het enige onvergeeflijke

Wacht op me in de hoek van de kamer

Lacht als ik mijn tanden poets

Lacht als ik in mijn ogen wrijf

Het enige onvergeeflijke

Ligt opgerold in de kast met mijn kleren

Steekt als kippenbotten in mijn keel

Verpest de rituele lunch op zondag

Het enige onvergeeflijke

Kijkt naar zichzelf met mij

Elke avond op de tv

Volgt me door het park

Terwijl ik in het donker naar buiten ga

Wacht op me in de keukenkastjes

Het enige onvergeeflijke

Het enige onvergeeflijke

We gaan sluiten

Verstop je in de hoek van de

Gevonden voorwerpen

Om te leven zonder de grond

Is zo ondeugdelijk

De zwaartekracht zou ons alleen maar naar beneden trekken

Zal niemand de jongens helpen?

Die bestaan ​​alleen als stemmen?

Ik ben de sterren en de lucht kwijt

Het was zo dat ik de aarde kon houden

Dus nu ben ik gevonden

Voorbij de raketuitbarsting tussen het uitgebrande vuurwerk

In november

Het enige onvergeeflijke

Zit lekker in zijn vel

Fluistert "Waarom heb je me dit aangedaan?"

'til it's just about all

Zowat alles wat ik kan zien

Het enige onvergeeflijke

Het enige onvergeeflijke

Het enige onvergeeflijke

Ik deed.

Ik deed.

Jij deed.

Jij deed.

Jij deed.

We deden.