Cathedral Wall - Marillion

Curl up tight into a ball

Curl my body against the soil

Staring up here

At the cathedral wall

I will sleep tonight

Be a baby

Forget it all

Be a baby

Watch the quiet stones

Massive friend

Cathedral wall

I will sleep tonight

A mother to the living

A mother to the dead

Silent as the moonlight

I come to lay my head

And I won’t know you

Anymore

The peckish evening rolls once more

Into the ravenous night

Of hunger pains

That keep our troubled souls awake

We are forbidden to explain

A mother to the living

A mother to the dead

My ghost will drink the moonlight

Magic stones

My heart and bones

And I won’t know you

Anymore

She’s cold

She knows me

Cathedral wall

She’s cold

She shows

I borrow

Keep away

Keep you away my love, my love

And pray I might sleep tonight

The violence of my heartbeat

The violence of the blood

I will sleep with the cathedral

And, one day, you’ll give up

And I will love you

But I won’t know you

Anymore

My frenzied and exhausted mind

Will somehow find a way

To leave you for a time

Condemned to lieing

And lying awake

Kruip strak tot een bal

Krul mijn lichaam tegen de grond

Hier omhoog staren

Bij de kathedraalmuur

Ik ga slapen vannacht

Wees een baby

Vergeet het allemaal

Wees een baby

Let op de stille stenen

Enorme vriend

Kathedraal muur

Ik ga slapen vannacht

Een moeder voor de levenden

Een moeder voor de doden

Stil als het maanlicht

Ik kom om mijn hoofd neer te leggen

En ik zal je niet kennen

meer

De hongerige avond rolt weer

In de vraatzuchtige nacht

Van hongerpijnen

Die onze verontruste zielen wakker houden

Het is ons verboden om uit te leggen

Een moeder voor de levenden

Een moeder voor de doden

Mijn geest zal het maanlicht drinken

Magische stenen

Mijn hart en botten

En ik zal je niet kennen

meer

Ze heeft het koud

Ze kent me

Kathedraal muur

Ze heeft het koud

Ze laat zien

Ik leen

Weghouden

Houd je weg mijn liefde, mijn liefde

En bid dat ik vannacht mag slapen

Het geweld van mijn hartslag

Het geweld van het bloed

Ik ga slapen met de kathedraal

En op een dag geef je het op

En ik zal van je houden

Maar ik zal je niet kennen

meer

Mijn uitzinnige en uitgeputte geest

Zal op de een of andere manier een manier vinden

Om je voor een tijdje te verlaten

Veroordeeld tot liegen

En wakker liggen