Et si tu m'aimes - Marie Denise Pelletier

Si tu survies à mes silences,

Avec patience et sans état d’urgence;

Si tu peux même apprivoiser

Mes déserts et quelques vents contraires,

Alors je saurai que tu m’aimes

Si tu repères dans mon âme

Des inquiétudes, des soupçons, d’amertume

Si tu sais remplacer les larmes

Par des mots, des caresses sur ma peau

Et si tu m’aimes, je n’aurai plus peur des orages

Et si tu m’aimes, tu deviendras mon seul ancrage

Et si tu m’aimes ton sourire se collera au mien

Si tu m’aimes, le chagrin perdra son chemin

Si tu rends le bonheur étanche

À la malchance ou à l’indifférence,

Si tu me fais sourire en pleine dérive

Quand j’entrevois le pire,

Alors je saurai que tu m’aimes

Et si tu m’aimes, je n’aurai plus peur des orages

Et si tu m’aimes, tu deviendras mon seul ancrage

Et si tu m’aimes ton sourire se collera au mien

Si tu m’aimes, le chagrin perdra son chemin

Als je mijn stiltes overleeft,

Met geduld en zonder noodtoestand;

Als je zelfs maar kunt temmen

Mijn woestijnen en wat tegenwind,

Dan weet ik dat je van me houdt

Als je in mijn ziel spot

Zorgen, vermoedens, bitterheid

Als je weet hoe je de tranen moet vervangen

Met woorden, strelingen op mijn huid

En als je van me houdt, ben ik niet meer bang voor onweer

En als je van me houdt, word je mijn enige anker

En als je van me houdt, zal je glimlach overeenkomen met de mijne

Als je van me houdt, zal het verdriet de weg kwijtraken

Als je geluk bezegelt

Tot pech of onverschilligheid,

Als je me op drift laat glimlachen

Als ik het ergste zie,

Dan weet ik dat je van me houdt

En als je van me houdt, ben ik niet meer bang voor onweer

En als je van me houdt, word je mijn enige anker

En als je van me houdt, zal je glimlach overeenkomen met de mijne

Als je van me houdt, zal het verdriet de weg kwijtraken