Qu'aurions-nous laissé - Marie Denise Pelletier

On aurait pu oser

Au moins pour les mémoires

De nos destins croisés

Et puis de notre histoire

On aurait pu oser

Frôler plus que nos âmes

Oser nos corps serrés

Sans témoins et sans drame

Mais qu’aurions-nous laissé

Au creux de ces matins

Parfumés à l’aurore de nos corps

Mais qu’aurions-nous laissé

À part quelques regrets,

À part quelques remords

Mais qu’aurions-nous laissé?

On aurait pu oser

Défier toutes les lois

Et puis s’abandonner

Tout au creux de nos bras

On aurait pu oser

Prendre pour seul témoin

Toutes les nuits étoilées

Et puis même l’au-delà

Mais qu’aurions-nous laissé

Au creux de ces matins

Parfumés à l’aurore de nos corps

Mais qu’aurions-nous laissé

À part quelques regrets,

À part quelques remords

Mais qu’aurions-nous laissé?

J’imagine ton sourire

En attendant ces mots

Dis-moi, dis-moi…

Mais qu’aurions-nous laissé

Au creux de ces matins

Parfumés à l’aurore de nos corps

Mais qu’aurions-nous laissé

À part quelques regrets,

À part quelques remords

Mais qu’aurions-nous laissé?

Je t’aurais toujours aimé

Je t’aurais toujours aimé

Je t’aurais toujours aimé…

We hadden kunnen durven

In ieder geval voor memoires

Van onze gekruiste lotsbestemmingen

En dan ons verhaal

We hadden kunnen durven

Poets meer dan onze zielen

Durf onze strakke lichamen aan

Zonder getuigen en zonder drama

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

In de holte van deze ochtenden

Geparfumeerd met de dageraad van ons lichaam

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

Afgezien van een paar spijt,

Afgezien van wat spijt

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

We hadden kunnen durven

Trotseer alle wetten

En dan overgeven

Diep in onze armen

We hadden kunnen durven

neem als enige getuige

Alle sterrennachten

En dan nog het hiernamaals

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

In de holte van deze ochtenden

Geparfumeerd met de dageraad van ons lichaam

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

Afgezien van een paar spijt,

Afgezien van wat spijt

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

Ik stel me je glimlach voor

Wachten op die woorden

Vertel, vertel...

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

In de holte van deze ochtenden

Geparfumeerd met de dageraad van ons lichaam

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

Afgezien van een paar spijt,

Afgezien van wat spijt

Maar wat zouden we hebben achtergelaten?

Ik zou altijd van je hebben gehouden

Ik zou altijd van je hebben gehouden

Ik zou altijd van je hebben gehouden...