Down From Dover - Marianne Faithfull

I know this dress I’m wearing doesn’t hide the secret I have tried concealing

When he left he promised me that he’d be back by the time it was revealing

The sun behind a cloud just casts the crawling shadow o’er the fields of clover

And the time is running out for me I wish that he would hurry down from Dover

He’s been gone so long when he left the show was deep upon the ground

And I have seen a spring and summer pass and now the leaves are turning brown

And any time a tiny face will show itself 'cause waiting’s almost over

But I won’t have a name to give it if he doesn’t hurry down from Dover

My folks weren’t understanding when they found out they sent me from the home

place

My daddy if folks found out he’d be ashamed to ever show his face

My mamma said I was a fool and she did not believe it when I told her

That everything would be all right 'cause soon he would be coming down from

Dover

I loved him more than anything and I could not refuse him when he needed me He was the only one I'd loved and I just can't believe that he was using me He couldn't leave me here like this I know it can

't be so it can't be over

He wouldn’t make me go through this so long, oh he’ll be coming down from Dover

My body aches the time is here it’s lonely in this place where I’m lyin'

Out baby has been born but something’s wrong it’s much too still I hear no cryin'

I guess in some strange way she knew she’d never have a father’s arms to hold

her

And dying was her way of telling me he wasn’t coming down from Dover

Ik weet dat deze jurk die ik draag het geheim niet verbergt dat ik heb geprobeerd te verbergen

Toen hij wegging, beloofde hij me dat hij terug zou zijn tegen de tijd dat het onthuld werd

De zon achter een wolk werpt gewoon de kruipende schaduw over de klavervelden

En de tijd dringt voor mij. Ik zou willen dat hij snel uit Dover zou komen

Hij is al zo lang weg toen hij wegging dat de show diep op de grond lag

En ik heb een lente- en zomerpassage gezien en nu worden de bladeren bruin

En elke keer dat er een klein gezichtje verschijnt, want het wachten is bijna voorbij

Maar ik heb geen naam om het te geven als hij niet haastig uit Dover komt

Mijn mensen begrepen het niet toen ze erachter kwamen dat ze me van thuis hadden gestuurd

plaats

Mijn vader als mensen erachter zouden komen dat hij zich zou schamen om ooit zijn gezicht te laten zien

Mijn moeder zei dat ik een dwaas was en ze geloofde het niet toen ik het haar vertelde

Dat alles goed zou komen, want binnenkort zou hij naar beneden komen...

Dover

Ik hield meer van hem dan van wat dan ook en ik kon hem niet weigeren toen hij me nodig had Hij was de enige van wie ik hield en ik kan gewoon niet geloven dat hij me gebruikte Hij kon me niet zo achterlaten Ik weet dat het kan

het kan niet zo zijn dat het niet voorbij kan zijn

Hij zou me hier niet zo lang door laten gaan, oh hij komt uit Dover

Mijn lichaam doet pijn, de tijd is hier, het is eenzaam op deze plek waar ik lig

Onze baby is geboren, maar er is iets mis, het is veel te stil, ik hoor niet huilen

Ik denk dat ze op een vreemde manier wist dat ze nooit de armen van een vader zou hebben om vast te houden

haar

En doodgaan was haar manier om me te vertellen dat hij niet uit Dover kwam