Siglo Xx - Mar de Copas

Tu ausencia fue soledad

Como si de piedra el sol estuviera, amor

Elegante y vital

Y sabes

Con gemelos en los puños

Con perfecta piel el sol estuviera, amor

Tendido a olvidar

Al pasado a soñar

Fueron bellos años los de acompañar

Te llevaba a tus viejas calles

Oyendo tu voz

Cómo tu me abandonaste yo te abandoné

Oh, si el sol estuviera, amor

Si sólo estuviera, amor

Si sólo estuviera

Ohh ohh oooohh

Me he olvidado de llorar

Los ojos de piedra y seco el corazón

De tanto extrañar

Lo sabes

Con un nudo en la garganta

Intocable y suave el sol estuviera, amor

Fui olvidado al soñar

Ya no existo más

Tu viejo pueblo es ahora una ciudad

Mil historias de tu pasado

Ya no se oyen más

Cómo pedirte perdón si no sé perdonar

Oh, si el sol estuviera, amor

Si sólo estuviera, amor

Ohh ohh oooohh

je afwezigheid was eenzaamheid

Alsof de zon van steen is gemaakt, liefje

elegant en vitaal

En weet

Met manchetknopen

Met een perfecte huid was de zon, liefde

neigde te vergeten

naar het verleden om te dromen

Dat waren mooie begeleidende jaren

Ik zou je meenemen naar je oude straten

je stem horen

Hoe je me in de steek liet, ik heb je in de steek gelaten

Oh, als de zon was, liefje

Was ik maar liefje

als ik dat maar was

oh oh oh oh oh

Ik ben vergeten te huilen

De ogen van steen en het droge hart

zoveel te missen

Je weet wel

Met een brok in de keel

Onaantastbaar en zacht was de zon, liefs

Ik werd vergeten tijdens het dromen

ik besta niet meer

Je oude stad is nu een stad

Duizend verhalen uit je verleden

ze worden niet meer gehoord

Hoe om vergeving te vragen als ik niet weet hoe ik moet vergeven

Oh, als de zon was, liefje

Was ik maar liefje

oh oh oh oh oh