País de Tus Sueños - Mar de Copas

Cae la lluvia y el pesar

De sus hombros al andar

No cae en cuenta de si avanza o va

A cada paso que da

Si es la lluvia poco da

O una lágrima al pasar

Derramando bella estampa

De tristeza y soledad

Oye príncipe en pena, dime cuánto por sufrir es tu condena

Tu fantasma es el dolor de mi propio corazón

No ha dejado de llorar

Cabizbajo mírate

Y con el nocturno andar

De tus labios háblame

Es siempre recordar

Que estuve labio a labio con su labio a labio

Con su labio a labio

Respirándole muy cerca, labio a labio

Y piel a piel con su querer

Y no puedo más de esta condena

Y no puedo más que el día en que robaron la vida y se fue

Y miré al sol

No pude en nada pensar

Y un amor

Fue prohibido de buscar

Mira en que te han convertido

En recuerdos nada más

Te expulsaron del camino

Y ya no te encuentro más

Rompieron tu corazón

Del que nunca seré dueño y siempre solo espero…

En el país de tus sueños

De regen valt en het verdriet

Van zijn schouders bij het lopen

Hij realiseert zich niet of hij vooruit gaat of gaat

Bij elke stap die je zet

Als het regent, maakt het niet uit

Of een traan als je passeert

Schitterende print

Van verdriet en eenzaamheid

Hé prins met pijn, vertel me hoeveel je straf is om te lijden

Jouw geest is mijn eigen hartzeer

is niet gestopt met huilen

beteuterd kijk je aan

En met de nachtelijke wandeling

Praat met me over je lippen

is altijd onthouden

Dat ik lip aan lip was met haar lip aan lip

Met haar lip aan lip

Heel dichtbij ademen, lip aan lip

En huid op huid met zijn liefde

En ik kan deze veroordeling niet meer aan

En ik kan niet meer dan de dag dat ze mijn leven stalen en vertrokken

En ik keek naar de zon

Ik kon niets bedenken

en een liefde

kreeg een zoekverbod

Kijk wat ze van je hebben gemaakt

In herinneringen niets meer

Ze hebben je uit de weg geschopt

En ik kan je niet meer vinden

ze hebben je hart gebroken

Die ik nooit zal bezitten en altijd maar hopen...

In het land van je dromen