Huida - Mar de Copas

Cuando el rumor de sus pasos te sigue por donde tú vas

Cuando el clamor de tu culpa en torturas se te hace pagar

Cuando la Luna es oscura y no sale y se niega a caer

Cuando tu mente revienta y no piensas y no puedes ver

Algunas horas tienes que olvidar… algunas tienes que olvidar

Algunas horas tienes que olvidar… algunas tienes que olvidar

Cuando un fantasma te aplasta y te ciega, inválido estás

Cuando el rencor te castiga y te hiere, te obliga a golpear

Cuando las sombras te duermen y duermes y sueñas con ellas nomás

Cuando la vida prosigue y te deja y se aleja al pasar

Algunas horas tienes que olvidar… algunas tienes que olvidar

Algunas horas tienes que olvidar… algunas tienes que olvidar

Ya todo pasó

Los rostros van envejeciendo

Todo está igual

Y ya no es más que un recuerdo y una historia

Ya todo pasó

Era un engaño de sus besos

Y la confusión

Posesionada de tu cuerpo y tú

Dejando al tiempo que juegue a los dados con tu luz

Cuando un recuerdo se vuelve difuso, se borra y se va

Cuando tú te resquebrajas y crece otra coraza igual

Cuando la inercia te empuja y un cuadro se vuelve tu faz

Cuando el futuro es incierto, no existe, lo has dejado atrás

Algunas horas tienes que olvidar… algunas tienes que olvidar

Algunas horas tienes que olvidar… algunas tienes que olvidar

Wanneer het geluid van zijn voetstappen je volgt waar je gaat

Wanneer de kreet van je schuldgevoel bij martelingen je doet boeten

Wanneer de maan donker is en niet opkomt en weigert te vallen

Als je geest op hol slaat en je niet denkt en niet kunt zien

Sommige uren moet je vergeten... sommige moet je vergeten

Sommige uren moet je vergeten... sommige moet je vergeten

Als een geest je verplettert en verblindt, ben je kreupel

Wanneer rancune je straft en pijn doet, dwingt het je om te slaan

Wanneer de schaduwen je laten slapen en je slaapt en je gewoon van ze droomt

Als het leven doorgaat en je verlaat en wegloopt

Sommige uren moet je vergeten... sommige moet je vergeten

Sommige uren moet je vergeten... sommige moet je vergeten

alles is voorbij

De gezichten worden oud

alles is hetzelfde

En het is maar een herinnering en een verhaal

alles is voorbij

Het was een misleiding van zijn kussen

en de verwarring

Bezeten van je lichaam en jou

Laat de tijd dobbelen met je licht

Wanneer een herinnering diffuus wordt, wordt ze gewist en is ze verdwenen

Als je barst en een andere schaal groeit hetzelfde

Wanneer traagheid je duwt en een schilderij je gezicht wordt

Als de toekomst onzeker is, bestaat hij niet, je hebt hem achter je gelaten

Sommige uren moet je vergeten... sommige moet je vergeten

Sommige uren moet je vergeten... sommige moet je vergeten