Касание сквозь стекло - MALEFICIUM ARUNGQUILTA

И остановив стрась уходим мы

В этом мире так бездарна любовь

Я бы только тебя хотела любить,

Но любовь не подвластна, и лож моих слов

И косание, сквозь стекло дождь

Я прощяюсь, не сказав слов

Не спасти нас, разум всеж сильней

не смогу бросить я детей

Голос твой я в сердце сохраню

Сковось стекло дождь, я тебя держу

это только страсть душу рвет в нас

и душа в стекло мы обрывки фраз

И себе мы не пренадлежим

Мы любимы ими дорожим

Все забудем чтобы не страдать

Мы вернемся и мы будел лгать

Тишина громче тысяч слов

Мы прощяемся, твой последний взгляд

Времени не хватит, для нас его нет

Мы последний раз, для нас любовь — бред

En het stoppen van de angst die we verlaten

In deze wereld is liefde zo middelmatig

Ik zou alleen van je willen houden,

Maar liefde is niet onderworpen, en de leugens van mijn woorden

En ontroerend, regen door het glas

Ik zeg vaarwel zonder een woord te zeggen

Red ons niet, de geest is nog sterker

Ik kan mijn kinderen niet achterlaten

Ik zal je stem in mijn hart bewaren

Knijp in glasregen, ik houd je vast

het is alleen passie die de ziel in ons verscheurt

en ziel in glas zijn we fragmenten van zinnen

En we zijn niet van onszelf

We houden van ze, we waarderen ze

Laten we alles vergeten om niet te lijden

We zullen terugkeren en we zullen liegen?

Stilte is luider dan duizend woorden

We nemen afscheid, je laatste blik

Er is niet genoeg tijd, er is geen tijd voor ons

Wij zijn de laatste keer, voor ons is liefde onzin