Desperate Times - Magnum

When you find yourself

In a field of dreams

But you’re all played out

And you can’t believe

When you’re all alone

In the darkest night

And the wind blows hard

You don’t want to fight

So you ask yourself

Now you’ve come this far

'Cause you can’t look back

Don’t know where you are

But you carry on

In this world of pain

Knowing very well

It’s a tearful game

The beginning to the end

What we borrow, what we lend

We contemplate the past

We all remember well

It’s disappearing fast

But only time will tell

Ask yourself anyway

You can’t lose, come what may

Now desperate times have come

They fall on everyone

When you’ve lost your way

In the pouring rain

And you can’t see how

You’ll get back again

When there’s no one there

When you switch the light

So you settle down

To the longest night

Now the day goes by

But the time goes slow

And this emptiness

It won’t let you go

But you can’t give up

When the cold wind blows

'Cause it’s not in vain

Everyone should know

The beginning to the end

What we borrow, what we lend

We contemplate the past

We all remember well

It’s disappearing fast

But only time will tell

Ask yourself anyway

You can’t lose, come what may

Now desperate times have come

They fall on everyone

You just keep waiting

Nowhere to hide

Now how does it feel

Here tonight?

Ask yourself anyway

You can’t lose, come what may

We contemplate the past

We all remember well

It’s disappearing fast

But only time will tell

We contemplate the past

We all remember well

Now desperate times have come

They fall on everyone

Everyone

Everyone

Everyone

Wanneer je jezelf vindt

In een droomveld

Maar jullie zijn allemaal uitgespeeld

En je kunt niet geloven

Als je helemaal alleen bent

In de donkerste nacht

En de wind waait hard

Je wilt niet vechten

Dus vraag je jezelf af

Nu ben je zo ver gekomen

Omdat je niet terug kunt kijken

Weet niet waar je bent

Maar je gaat door

In deze wereld van pijn

Heel goed weten

Het is een spel met tranen

Het begin tot het einde

Wat we lenen, wat we uitlenen?

We denken na over het verleden

We herinneren het ons allemaal nog goed

Het verdwijnt snel

Maar alleen de tijd zal het leren

Vraag het jezelf toch af

Je kunt niet verliezen, wat er ook gebeurt

Nu zijn er wanhopige tijden aangebroken

Ze vallen op iedereen

Wanneer je de weg kwijt bent

In de stromende regen

En je kunt niet zien hoe

Je komt weer terug

Als er niemand is

Wanneer u het licht schakelt

Dus je gaat zitten

Op naar de langste nacht

Nu gaat de dag voorbij

Maar de tijd gaat langzaam

En deze leegte

Het laat je niet los

Maar je kunt niet opgeven

Als de koude wind waait

Omdat het niet voor niets is

Iedereen zou het moeten weten

Het begin tot het einde

Wat we lenen, wat we uitlenen?

We denken na over het verleden

We herinneren het ons allemaal nog goed

Het verdwijnt snel

Maar alleen de tijd zal het leren

Vraag het jezelf toch af

Je kunt niet verliezen, wat er ook gebeurt

Nu zijn er wanhopige tijden aangebroken

Ze vallen op iedereen

Je blijft maar wachten

Nergens om te verstoppen

Hoe voelt het nu?

Hier vanavond?

Vraag het jezelf toch af

Je kunt niet verliezen, wat er ook gebeurt

We denken na over het verleden

We herinneren het ons allemaal nog goed

Het verdwijnt snel

Maar alleen de tijd zal het leren

We denken na over het verleden

We herinneren het ons allemaal nog goed

Nu zijn er wanhopige tijden aangebroken

Ze vallen op iedereen

Iedereen

Iedereen

Iedereen