Times Of Change - Magna Carta

Times of change nothing can stand alone

Times of change nothing to call your own nothing to call your own

Can’t you see fading dreams of yesterday

You were free running from reality

Everybody restless, living in a suitcase

everybody shrinking, searching for a new face

children in a dungeon, looking for the sunrise

blind to the eyes of the world

I would go where no one asks my name

and I would know the face of friend or enemy

Listen to the newsman, singing of the progress

easy ways of living, don’t listen to the hopless

spoon fed minds full of plastic illusion

sometimes caring when you wake them

Times of change nothing can stand alone

Times of change nothing to call your own nothing to call your own

Tijden van verandering: niets kan op zichzelf staan

Tijden van verandering niets om je eigen te noemen niets om je eigen te noemen

Zie je geen vervagende dromen van gisteren?

Je was vrij op de vlucht voor de realiteit

Iedereen rusteloos, levend in een koffer

iedereen krimpt ineen, op zoek naar een nieuw gezicht

kinderen in een kerker, op zoek naar de zonsopgang

blind voor de ogen van de wereld

Ik zou gaan waar niemand mijn naam vraagt

en ik zou het gezicht van een vriend of vijand kennen

Luister naar de journalist die de voortgang zingt

gemakkelijke manieren van leven, luister niet naar de hopelozen

lepelgevoede geesten vol plastic illusie

soms zorgzaam als je ze wakker maakt

Tijden van verandering: niets kan op zichzelf staan

Tijden van verandering niets om je eigen te noemen niets om je eigen te noemen