Spinning Wheels Of Time - Magna Carta

Watchman will you turn your head, and light your lamp for me

your cloak is filled with darkness, and the things I cannot see

beyond the morning watchtower where the fallen angels shine

sitting at the spinning wheels of time

I can hear beyond me through the breath of waking children

the sound of unreal laughter filling empty smiling glasses

and the victims of oppression, they are carried from the prison

of the world that knew them little, and could not hear their voices

and hate is lost and looking for a sign

caught up in the spinning wheels of time

I cannot see too clearly would you take me by the hand

a sky of blood is raining benediction on the land

a blade is softly sweeping and the blazing watchfire shines

sitting at the spinning wheels of time

time is slowly rising and the sound of pagan voices

fills the warm air with their singing and the wonder of their music

and the faces in the shadows of the chains that held them closely

in the darkness they are standing and no one really knows them

and hate is just a stranger left behind

caught up in the spinning wheels of time

my time is almost gone you say the sand is nearly run

my dream is slowly fading with the rising of the sun

beyond the morning watchtower where the fallen angels shine

Fading are the spinning wheels of time

fading are the spinning wheels of time

fading are the spinning wheels of time

fading are the spinning wheels of time

Wachter, wil je je hoofd draaien en je lamp voor mij aansteken?

je mantel is gevuld met duisternis en de dingen die ik niet kan zien

voorbij de ochtendwachttoren waar de gevallen engelen schijnen

zittend aan de draaiende wielen van de tijd

Ik kan buiten mij horen door de adem van wakkere kinderen

het geluid van onwerkelijk gelach dat lege lachende glazen vult

en de slachtoffers van onderdrukking, ze worden uit de gevangenis gedragen

van de wereld die hen weinig kende en hun stemmen niet konden horen

en haat is verloren en zoekt een teken

gevangen in de draaiende wielen van de tijd

Ik kan niet al te duidelijk zien, zou je me bij de hand willen nemen?

een hemel van bloed regent zegen op het land

een mes veegt zachtjes en het laaiende wachtvuur schijnt

zittend aan de draaiende wielen van de tijd

de tijd gaat langzaam omhoog en het geluid van heidense stemmen

vult de warme lucht met hun zang en het wonder van hun muziek

en de gezichten in de schaduw van de kettingen die hen stevig vasthielden

in de duisternis staan ​​ze en niemand kent ze echt

en haat is slechts een vreemdeling die achterblijft

gevangen in de draaiende wielen van de tijd

mijn tijd is bijna voorbij je zegt dat het zand bijna op is

mijn droom vervaagt langzaam met het opkomen van de zon

voorbij de ochtendwachttoren waar de gevallen engelen schijnen

Vervagen zijn de draaiende wielen van de tijd

vervagen zijn de draaiende wielen van de tijd

vervagen zijn de draaiende wielen van de tijd

vervagen zijn de draaiende wielen van de tijd