Lord Of The Ages - Magna Carta

Lord of the ages rode one night

Out through the gateways of time

Astride a great charger

In a cloak of white samite

He flew on the air

Like a storm

Dark was the night

For he gathered the stars in his hand

To light a path through the sky

While the hooves of his charger

Made comets of fire

Bewitching all eyes

Beheld them

Lord of the ages, nobody knows

Whether he goes, nobody knows

Below a dark forest in caves of black granite

The children of darkness dwelt in oblivion

Betraying one another in endless confusion

But the lord of the dark

Had bewitched them

From time’s first creation

The wise men and prophets

And all workers of magic

Had warned of the reckoning

The wind and the fire

And the plague of destruction that follows the path

Of evil

Lord of the ages, nobody knows

Whether he goes, nobody knows

Far above the wide ocean and thundering rivers

Through the sun and the rain

The turn of the seasons

Rode the god of all knowing

While all around him celestial companions

Friends from the void before time was woven

Honour his crown with words of white fire

And carry his robes of light

Whither he goes, nobody knows

But in the peace of a valley

A young child was born

Filling the night with his crying

And an old man gave thanks to the lord of the ages

Who’s battle is not with innocence

But the birds of the air were silent

Knowing that time had come when time was forgotten

The waters were stilled

The mountains stood empty

And the cities were deaf

Long, long ago

Enough

Cried a voice

And the earth was awakened

Poor and the rich fell to ring of the fire

Death and destruction rode out together

Turning the world to a funeral pyre

It was the lord of the ages

Gathering in the harvest

I said the lord of the ages

Gathering in the harvest

Oh, lord

Gathering in the harvest

Gathering in the harvest (repeated by backing vocals)

And from the blood and the thunder of men and their dying

His eyes dark with sorrow

The lord of the ages

Gathered in his harvest

Gathering in the harvest (repeated by backing vocals)

But to the old and helpless

The weak and the humble

To the children of light

His words of compassion breezed on them gently

Dissolving the darkness across the great valley that rumbled with fire

And from the death and destruction

The lord of the ages

Carried the fruit to the harvest

To freedom

Lord of the ages, nobody knows

Whither he goes, nobody knows

Heer der eeuwen reed op een nacht

Uit door de poorten van de tijd

Schrijlings op een geweldige oplader

In een mantel van witte Samiet

Hij vloog door de lucht

Als een storm

Donker was de nacht

Want hij verzamelde de sterren in zijn hand

Om een ​​pad door de lucht te verlichten

Terwijl de hoeven van zijn lader

Kometen van vuur gemaakt

Betoverend alle ogen

aanschouwde hen

Heer der eeuwen, niemand weet het

Of hij gaat, weet niemand

Onder een donker bos in grotten van zwart graniet

De kinderen van de duisternis woonden in de vergetelheid

Elkaar verraden in eindeloze verwarring

Maar de heer van het duister

Had ze betoverd

Van de eerste creatie van de tijd

De wijzen en profeten

En alle werkers van magie

Had gewaarschuwd voor de afrekening

De wind en het vuur

En de plaag van vernietiging die het pad volgt

Van het kwaad

Heer der eeuwen, niemand weet het

Of hij gaat, weet niemand

Ver boven de wijde oceaan en donderende rivieren

Door de zon en de regen

De wisseling van de seizoenen

Reed de god van al het weten

Terwijl overal om hem heen hemelse metgezellen zijn

Vrienden uit de leegte voordat de tijd werd geweven

Eer zijn kroon met woorden van wit vuur

En draag zijn gewaden van licht

Waar hij heen gaat, weet niemand

Maar in de rust van een vallei

Er is een jong kind geboren

De nacht vullen met zijn gehuil

En een oude man bedankte de heer der eeuwen

Wiens strijd is niet met onschuld

Maar de vogels van de lucht waren stil

Wetende dat de tijd was gekomen dat de tijd vergeten was

De wateren waren stil

De bergen stonden leeg

En de steden waren doof

Lang Lang geleden

Genoeg

Huilde een stem

En de aarde werd gewekt

Arm en rijk vielen ten prooi aan de ring van het vuur

Dood en verderf reden samen

De wereld veranderen in een brandstapel

Het was de heer der eeuwen

Verzamelen in de oogst

Ik zei de heer der eeuwen

Verzamelen in de oogst

Oh, heer

Verzamelen in de oogst

Verzamelen in de oogst (herhaald door achtergrondzang)

En van het bloed en de donder van mannen en hun sterven

Zijn ogen donker van verdriet

De heer van de eeuwen

Vergaard in zijn oogst

Verzamelen in de oogst (herhaald door achtergrondzang)

Maar voor de ouden en hulpeloos

De zwakken en de nederigen

Aan de kinderen van het licht

Zijn woorden van medeleven kwamen zachtjes over hen heen

Het oplossen van de duisternis over de grote vallei die rommelde van vuur

En van de dood en vernietiging

De heer van de eeuwen

Het fruit naar de oogst gedragen

Naar vrijheid

Heer der eeuwen, niemand weet het

Waar hij heen gaat, weet niemand