Ballad Of Francis Alabadalejo - Magna Carta

Francis Alabadalejo woke up one morning and

prayed to the virgin that hung on the wall

with eyes full of pleading and knees a door knocking,

he told her the dream that had left him in terror

something that couldn’t be reasoned at all

«I saw me a woman, her eyes they were smiling,

her lips were on fire, her tongue was ice

she beckoned me on, with a finger of bones,

her flesh was of leather and not very nice

he woke up in fear and sweat beads were gleaming and

knew in his heart that something was wrong but the

virgin smiled down with eyes of compassion he

left feeling better and second to none

Francis Alabadalejo is smiling

Francis Alabadalejo is laughing

Francis Alabadalejo feels second to none

So he came to the hospital, where he was working and

put on his coat of a hessian brown

the minutes were spinning, until it was tea time

resting his feet on a chair in the corner

smoking and passing the papers around

young men and maidens, old men and children

babies in arms and arms hung in slings

old ladies for x-ray, for medicine and massage, to

name but afew of their favourite things

the noise of the hospital rolling about him,

the synthetic hiss, of rubber shod wheels

the batter of doors and the murmer of voices and

nobody knows how the next person feels Francis Alabadalejo is smiling

Francis Alabadalejo is laughing

Francis Alabadalejo feels second to none

Said the path lab to Francis, go get you a barrow and

carry this package to where we shall say and

he spied a long parcel all tied up in brown paper

nothing to look at and then not even thinking

he loaded his barrow and pushed it away

rounding the corner the barrow wheel tilted the

cold eyes were gleaming and Francis was running

filling the air with the sound of his screaming, and

stretched on the ground an assortment of pieces, the

face in the nightmare, when he had been sleeping, lay

lifelessly gazing blue eyed at the sky

Francis Alabadalejo is running

Francis Alabadalejo is flying

Francis Alabadalejo will never return

Francis Alabadalejo werd op een ochtend wakker en

bad tot de maagd die aan de muur hing

met smekende ogen en knieën op een deur kloppen,

hij vertelde haar de droom die hem in angst had achtergelaten

iets dat helemaal niet beredeneerd kon worden

«Ik zag me een vrouw, haar ogen lachten,

haar lippen stonden in brand, haar tong was ijs

ze wenkte me met een vinger van botten,

haar vlees was van leer en niet erg mooi

hij werd wakker van angst en zweetparels glinsterden en

wist in zijn hart dat er iets mis was, maar de...

maagd glimlachte naar beneden met ogen van mededogen he

voelde zich beter en ongeëvenaard

Francis Alabadalejo lacht

Francis Alabadalejo lacht

Francis Alabadalejo voelt zich ongeëvenaard

Dus kwam hij naar het ziekenhuis, waar hij werkte en...

trek zijn jas van jute bruin aan

de minuten draaiden om, totdat het theetijd was

zijn voeten laten rusten op een stoel in de hoek

roken en de papieren rondgeven

jonge mannen en meisjes, oude mannen en kinderen

baby's in de armen en armen opgehangen in draagdoeken

oude dames voor röntgenfoto's, voor medicijnen en massage, om

noem maar een paar van hun favoriete dingen

het geluid van het ziekenhuis dat om hem heen rolt,

het synthetische gesis van rubberen geschoeide wielen

het slaan van deuren en het gemompel van stemmen en

niemand weet hoe de volgende persoon zich voelt Francis Alabadalejo lacht

Francis Alabadalejo lacht

Francis Alabadalejo voelt zich ongeëvenaard

Zei het padlab tegen Francis, ga een kruiwagen voor je halen en...

breng dit pakket naar waar we zullen zeggen en

hij zag een lang pakket dat helemaal in bruin papier was vastgebonden

niets om naar te kijken en dan niet eens na te denken

hij laadde zijn kruiwagen en duwde hem weg

om de hoek kantelde het kruiwagenwiel de

koude ogen glommen en Francis rende weg

de lucht vullen met het geluid van zijn geschreeuw, en

uitgerekt op de grond een assortiment van stukken, de

gezicht in de nachtmerrie, toen hij had geslapen, lag

levenloos starend met blauwe ogen naar de lucht

Francis Alabadalejo is aan het rennen

Francis Alabadalejo vliegt

Francis Alabadalejo zal nooit meer terugkeren