Le Radeau - M

Tu dérives

Quelle insolence

Moi qui

Pensais qu' ça n’arriverait jamais

Il suffit

D’une seule fois

Une malchance

Une imprudence

Une fausse note et la vie s’en va

Tu dors, émue, face

Au soleil, lascive

Docile comme toujours

Tu dors, émue, face

Au soleil, lascive

Docile, la seule Femme

Du radeau de l’amour

Sous le choc

Assis là

Sur le sol

Je la

Regarde partir

S'éloigner à l’horizontale

Ce récif, ce missile

Qui s’immisce

Là dans sa vie

Comme Laminée face à ça

Une fausse note et la vie s’en va

Tu dors, émue, face

Au soleil, lascive

Docile comme toujours

Tu dors, émue, face

Au soleil, lascive

Docile, la seule Femme

Du radeau de l’amour

Le radeau de l’amour

Tu dors, émue, face

Au soleil, Lascive

Docile comme toujours

Tu dors, émue, face

Au soleil, Lascive

Docile, la seule Femme

Du radeau de l’amour

jij dwaalt af

wat een brutaliteit?

ik wie?

Dacht dat het nooit zou gebeuren

Het is genoeg

Een keer

pech

een roekeloosheid

Eén valse noot en het leven is weg

Je slaapt, bewoog, gezicht

In de zon, wulps

Volgzaam zoals altijd

Je slaapt, bewoog, gezicht

In de zon, wulps

Volgzaam, de enige vrouw

Van het vlot van de liefde

Geschokt

daar zittend

Op de grond

ik haar

kijk weg

horizontaal weg bewegen

Dit rif, deze raket

wie bemoeit zich ermee

Daar in zijn leven

Zoals gelamineerd in het aangezicht ervan

Eén valse noot en het leven is weg

Je slaapt, bewoog, gezicht

In de zon, wulps

Volgzaam zoals altijd

Je slaapt, bewoog, gezicht

In de zon, wulps

Volgzaam, de enige vrouw

Van het vlot van de liefde

Het vlot van de liefde

Je slaapt, bewoog, gezicht

In de zon, wellustige

Volgzaam zoals altijd

Je slaapt, bewoog, gezicht

In de zon, wellustige

Volgzaam, de enige vrouw

Van het vlot van de liefde