Balas - M.Ferrero, Locus

Que que…

Ah…

Mi nombre en su…

Escribo para mí, no para miles

Una guerra interna, 'toy cargando los fusiles

Años esperando hasta que lleguen los reptiles

Cuando sus dos ojos verdes son mi talón de Aquiles

Tengo a los chavales como monjas en conventos

De rodillas rezando esperando mi momento

Otros criticando porque piensan que lo invento

Sin tener ni puta idea de la mierda que llevo dentro

No vengas a decirme que tú entiendes esto

Si para mis hermanos siempre he sido el mal ejemplo

Yo antes era un mierda drogándome todo el tiempo

Y ahora muchos me idolatran construyéndome mi templo

Mi nombre en sus balas

Yo un bobo sin castillo, sin corona, ni dama

Estoy solo en mi cuarto y las luces se apagan

Y ahí arriba brillan descansando en paz como si nada

Sácame las ganas de vivir, lo pido a gritos

'Toy cantando dramas como lo hizo el Jorgito

No tengo ni drogas, ni fulanas, ni chito

Tuve una mala mujer y no me llamo Puchito

Mi corazón a trozos como piezas de Lego

El suyo está vacío, se alimenta de mi ego

Sólo siente frío cuando vive bajo cero

Si empezó vendiendo humo y acabó temiendo el fuego

Ey… Quise zafarme de su infierno con pecados pequeñitos

Soy el triste soldadito que rechaza sus medallas

En todas las batallas estalla el silencio a gritos

Pobrecitos los que caen y descubren que no hay un más allá

Yo soy ateo, pero rezo en cada verso

Les digo a los conversos que no miren nunca atrás

Y caminé sobre mis huellas queriendo salir ileso

Pero cargo con el peso de un alma que ya no puede más

Cargo mis armas de nuevo, por si acaso

Háblame de amor sin mencionar el fracaso

O no me cuentes nada, mejor sólo brindamos

Porque la apuesta a ese Caballo perdedor

Nos trajo donde estamos

Hoy soy esclavo de sus ojos y de su recuerdo.

oh

Escribo esta letra pa' prenderles fuego

Porque quiero pasar página, pero no puedo

Un simple adiós hubiera sido más sincero

He tropezado tantas veces con la misma piedra

Que lo que más odio es llamarla de otra manera

Y le dije a cupido que no vuelva a por mí

Y que cierre la puerta cuando salga de la vida de este Mc

Que olvide mi nombre y mi cara

La vida ya es bastante dura

Cuando sientes que peleas por nada

Por mí, dispara

Yo llevo tanto tiempo muerto

Como para reírme de esas balas

Wat wat…

Oh…

Mijn naam op je...

Ik schrijf voor mezelf, niet voor duizenden

Een interne oorlog, 'ik laad de geweren

Jaren wachten tot de reptielen er zijn

Als haar twee groene ogen mijn achilleshiel zijn

Ik heb de kinderen als nonnen in kloosters

Op mijn knieën biddend wachtend op mijn moment

Anderen bekritiseren omdat ze denken dat ik het verzonnen heb

Zonder enig idee te hebben van de shit die ik naar binnen draag

Kom me niet vertellen dat je dit begrijpt

Als voor mijn broers ben ik altijd een slecht voorbeeld geweest

Ik was vroeger een stuk stront dat altijd drugs gebruikte

En nu verafgoden velen mij terwijl ik mijn tempel bouw

Mijn naam op je kogels

Ik ben een dwaas zonder kasteel, zonder kroon of dame

Ik ben alleen in mijn kamer en de lichten gaan uit

En daarboven schijnen ze in vrede te rusten alsof er niets is

Neem het verlangen om te leven weg, ik vraag er luid om

'Ik zing drama's zoals Jorgito deed

Ik heb geen drugs, noch hoeren, noch chito

Ik had een slechte vrouw en mijn naam is niet Puchito

Mijn hart in stukken zoals Lego-stukken

Die van hem is leeg, hij voedt zich met mijn ego

Het voelt alleen koud aan als het onder nul leeft

Als hij rook begon te verkopen en uiteindelijk bang werd voor de brand

Hé... Ik wilde met kleine zonden uit zijn hel komen

Ik ben de trieste kleine soldaat die zijn medailles weigert

In alle veldslagen breekt de stilte uit met geschreeuw

Arme degenen die vallen en ontdekken dat er geen hiernamaals is

Ik ben een atheïst, maar ik bid in elk vers

Ik zeg tegen bekeerlingen dat ze nooit achterom moeten kijken

En ik liep op mijn voetafdrukken en wilde er ongedeerd uitkomen

Maar ik draag het gewicht van een ziel die niet meer kan

Ik laad mijn geweren opnieuw, voor het geval dat

Praat met me over liefde zonder over falen te praten

Of vertel me niets, we kunnen beter gewoon proosten

Omdat de weddenschap op dat verliezende paard

heeft ons gebracht waar we zijn

Vandaag ben ik een slaaf van zijn ogen en zijn geheugen.

oh

Ik schrijf deze brief om ze in brand te steken

Omdat ik de pagina wil omslaan, maar ik kan het niet

Een eenvoudig afscheid zou oprechter zijn geweest

Ik ben zo vaak met dezelfde steen gestruikeld

Dat wat ik het meest haat, is haar iets anders noemen

En ik zei tegen Cupido dat hij niet terug moest komen voor mij

En dat hij de deur sluit als hij het leven van deze Mc verlaat

Vergeet mijn naam en mijn gezicht

Het leven is al moeilijk genoeg

Als je het gevoel hebt dat je voor niets vecht

voor mij, schiet

Ik ben al zo lang dood

Wat moet je lachen om die kogels