Царапинки - Ляля Размахова

Облака плывут по небу ватные,

Словно в дали дальние маня.

Неужели в этом виновата я, виновата я,

Что вчера ушел ты от меня?

Неужели в этом виновата я, виновата я,

Что вчера ушел ты от меня.

Не посмею я подругам плакаться,

Что меня ты вовсе не любил,

Буду им своей свободой хвастаться, хвастаться,

Не поверю, что меня забыл.

Буду им своей свободой хвастаться, хвастаться,

Не поверю, что меня забыл.

Не жалею я о том ни капельки,

Ты, как хочешь, это назови.

На душе останутся царапинки, царапинки,

Поболят и заживут они.

На душе останутся царапинки, царапинки,

Поболят и заживут они.

Wolken zweven langs de lucht gewatteerd,

Als in een verre wenken.

Is het echt mijn schuld, mijn schuld,

Dat je me gisteren verliet?

Is het echt mijn schuld, mijn schuld,

Dat je me gisteren verliet.

Ik durf niet te huilen tegen mijn vrienden,

Dat je helemaal niet van me hield

Ik zal tegen ze opscheppen over mijn vrijheid, opscheppen,

Ik kan niet geloven dat je me bent vergeten.

Ik zal tegen ze opscheppen over mijn vrijheid, opscheppen,

Ik kan niet geloven dat je me bent vergeten.

Ik heb er geen moment spijt van

Je noemt het zoals je wilt.

Er zullen krassen zijn, krassen op de ziel,

Ze zullen ziek worden en ze zullen leven.

Er zullen krassen zijn, krassen op de ziel,

Ze zullen ziek worden en ze zullen leven.